Поглед

Колачињата на „Кејблтел“

Тамара Грнчароска

Историската изјава на Марија Антоанета, ако немаат леб нека јадат колачиња, лесно може да се примени за кабелските оператори во Македонија. Ако немате добар аналоген сигнал , претплатете се на поскап дигитален. Деновиве тоа го потврди „Кејблтел“ во Тетово, кој призна дека не дистрибуира најдобар аналоген сигнал за корисниците во Тетово, ама затоа дигиталниот им бил топ. Значи, доплатете ако сакате да гледате телевизија. Во нормални земји плаќаш за основната услуга, а се доплаќа за полуксузните. Кај нас основната е само за шминка. Ако не доплатиш, нема ништо да гледаш. Барем не во Тетово.

Но, и приказната за лебот и за колачињата за „Кејблтел“ во Тетово е дискутабилна, бидејќи таму проблем со аналогниот сигнал имаат, главно, телевизиите што емитуваат програма на македонски јазик. Па, така, ако не можете да следите фудбалски натпревар на некоја од македонските национални телевизии поради лоша слика, свртете го каналот на националната албанска телевизија и или на Tелевизија Косово и нема да имате проблем. Но, со спортот е лесно, топката нема јазик, но што е со информативните програми, филмовите, програмите за деца. Таму се гледа канал со цртани филмови со кристално јасна слика, но синхронизиран на албански јазик, на друг тешко, иако сите корисници плаќаат иста цена. „Кејблтел“ ја правда лошата слика на македонските канали како моментален проблем, но тоа трае предолго за да им се верува.

Монополската позиција на кабелските оператори по општините им дозволува несериозно и потценувачки да се однесуваат спрема корисниците, особено ако е потребно малку да вложат за да си ја подобрат услугата. Но, регулаторните тела што им даваат лиценци и што го следат работењето и услугите на операторите би требало да ги заштитата корисниците од лоша услуга, а во случајот на Тетово и од дискриминација според јазична основа.