ЕДИТОРИЈАЛ

Ковертирана недоверба

Гордана Дувњак

Власта јасно стави до знаење дека не и' е по волја ни новиот кормилар во Уставен суд. Само неколку часа по изборот на Бранко Наумовски за претседател, од седиштето на владејачката ВМРО-ДПМНЕ беа упатени силни партиски плотуни за негова дискредитација.

Поранешниот омбудсман сигурно уш��е ја немаше испиено ни првата голтка вино на заедничкиот ручек со своите колеги, кога партијата на Груевски целосно ја доведе под сомнеж неговата независност.

„Бранко Наумовски не е независен, туку е кадар на СДСМ. Во повеќе наврати тој е личен кадровски избор на Црвенковски и на СДСМ“, гласеше првичната реакција на оваа партија. Не беа заборавени ни неговиот син Александар, кој според информациите на оваа партија, на локалните избори во 2005 година бил носител на советничката листа на СДСМ во Општина Ѓорче Петров. А, во 2009 година бил избран за советник на СДСМ во Советот на Скопје. Сопругата на Наумовски - Мирјана, како што тврдат од владејачката партија, била член на поранешното претседателството на организацијата на жени на СДСМ во Ѓорче Петров.

Од ВМРО-ДПМНЕ се сигурни дека во едно вакво семејно опкружување обоено во „сино“, новоизбраниот претседател на Уставен суд ќе продолжи да функционира во „согласност со партиските интереси на СДСМ, а не во интерес на граѓаните“. Недостигаше уште да го упатат првиот човек на Уставен во матична служба за промена на името. Како што духовито забележа еден од нашите читатели во веб-коментарот по повод изборот на Наумовски на новата функција, на ВМРО-ДПМНЕ сигурно најмногу им пречи неговото име - Бранко. Можеби некако ќе му простеа на Наумовски што бил избран за омбудсман во време на СДСМ, па дури дека бил и прв човек на Управна инспекција во време на владеењето на владата на Црвенковски, но да се биде имењак со шефот на опозицијата... Е, што е многу, многу е!

Шегата настрана.

Доколку се точни ваквите информации (а немаме причина да не и' веруваме на владејачката партија), навистина хипотетички фрла трошка сомнеж врз новиот претседател. Иако крајно дискутабилно е дали некој може да биде ставен на отстрел за политичката припадност на неговите најблиски. Наумовски не ги носи како мираз на новата функција синот и сопругата, туку за своите одлуки и постапки одговора само тој лично. Во крајна линија, неговиот глас е само еден од деветте, а одлуките на Уставниот суд се носат со мнозинство.

Не треба да се заборави дека Бранко Наумовски е избран од своите колеги во легална процедура за претседател. Тој беше единствен кандидат за оваа функција и ја доби поддршката од седуммина од вкупно деветмина судии уште во првиот круг гласање. Судиите сигурно биле свесни кога го притиснале копчето за гласање за кого гласаат и никој не ги натерал на тоа сосила. Секој од нив можеше да предложи кого сака, па дури и да се самопредложи. Наместо тоа, решија да му дадат недвосмислена доверба на Наумовски. Веројатно го процениле како умерен и одлучен човек, кој може добро да менаџира и балансира одвнатре, но и да комуницира со јавноста. Верувале и дека ќе знае да се одбрани од притисоците, но и да ги претстави и одбрани нивните одлуки.

Уште посвесен за улогата што ја прифати треба да биде самиот Наумовски. Но, уште повеќе за ризикот што го презема, зашто доколку се покаже дека не е дораснат за функцијата, ќе биде соочен со професионално самоубиство. Бидејќи неговата работа како претседател ќе биде ставена под двојна диоптрија и ќе се вага и проценува секоја негова изјава. Не е исклучено дека многу брзо ќе почне да се копа низ неговата биографија за да се најдат црни дамки. А, доколку продолжи паѓањето важни владини проекти, повторно да почнат нападите врз Уставен суд. Но, нема подобра и поефикасна одбрана од донесување аргументирани одлуки, ослободени од политички притисоци. Од која било страна.