Претходен број

Прашање за милион долари: каде е Боцевски?

Отсуството на Боцевски поттикна многу шпекулации

Соња Крамарска

Вицепремиерската оставка деновиве не престанува да ја бранува јавноста а сите лицитации се насочени кон прашањето „од милион долари“ - каде се наоѓа ексвицепремиерот Ивица Боцевски. Откако Владата ја објави неговата демисија од местото заменик на премиерот Никола Груевски, не престануваат шпекулациите за причините за неговото очигледно отсуство од јавната сцена. Најчестата дилема е дали на Боцевски му е извршена класична политичка егзекуција или, пак, самиот замина од функцијата. Најважното прашање е каде е тој сега и кога ќе се појави во јавноста за да ги каже причините за неговото повлекување?

Случајот на Боцевски е без преседан во македонската политичка историја на давање на оставки на високи државни функционери. Никој досега нема поднесено оставка во време кога не е во државата и особено без лично да даде отчет пред јавноста за причините за оставката. Агилниот Ивица Боцевски повеќе од еден месец не оставил трага ниту на неговиот профил на „Фејсбук“ каде се' уште стои честитката од министерката за внатрешни работи Гордана Јанкуловска: „Среќен роденден заменик претседателе на Владата на Република Македонија“.

Неизвесно е дали министерката Јанкуловска која се смета за дел од кликата на Груевски ќе ја продолжи срдечната комуникација со својот поранешен колега вицепремиер. Малкумина овие денови можат да се пофалат дека оствариле било каква комуникација со исчезнатиот вицепремиер. Сепак, се дознава дека тој со сопругата и ќерката е на подолг престој во Америка од каде од безбедна далечина следел се' што се случува со неговата оставка. Боцевски ги држел во длабока конспирација неговите вистински причини за оставката и не давал детали кога ќе се врати во земјава.

Она што предизвикува најмногу дискусии во политичките кругови е - како се случи лојалистот Боцевски да го напушти Груевски за кого постојано истакнувал дека има висока доверба во него. И клучното прашање е што се случи преку ноќ за толку да се сменат работите откако Боцевски, неодамна, по повод враќањето на Бранко Црвенковски во СДСМ рекол: „Штом Црвенковски се врати во СДСМ јас уште сто години ќе бидам вицепремиер“. Алузијата на Боцевски била дека СДСМ нема да успее со Црвенковски со што ќе се овозможи непрекинато владеење на ВМРО-ДПМНЕ и нему како најблизок соработник на Груевски.

По неколкуте изјави што дојдоа од Илија Димовски од владејачката ВМРО-ДПМНЕ и портпаролот Александар Бичиклиски во кои тие апелираат „да се има разбирање за личните причини за оставката“ или „за судбината на луѓето“, произлегува дека ниту таму немаат сите одговор на прашањето- зошто Боцевски им побегнал.

Боцевски, во досегашните настапи како вицепремиер со ниту една изјава или барем навестување не го има оспорено владиниот концепт на водење политика ниту на домашен план а ниту во областа на ��вроинтеграциите. Познати се неговите изјави од онаа за наводниот терористички напад врз Владата па се' до одбраната на двокатните автобуси или црквата на плоштадот во Скопје во кои не може ниту меѓу редови да се прочита дека тој имал несогласувања со владината политика.

Оставката на хрватскиот премиер Иво Санадер предизвика политички земјотрес во Хрватска и во регионот, а медиумите не престануваат да го прозиваат да излезе и на јавноста да ги соопшти точните причини за неговото заминување. Под медиумскиот притисок Санадер веќе почнува да се отвора и секој ден кажува по нешто што води кон разоткривање на причините за неговото повлекување од премиерската и лидерската функција.

Овде во Македонија се' чини работите ќе застанат со изборот на нов вицепремиер за европски интеграции а јавноста и медиумите брзо ќе заборават на епизодата со Ивица Боцевски. Но, согласно со високата функција што ја вршеше тој е должен да покаже посериозен однос при таквиот чин кој е сепак негово право, но право е на граѓаните да знаат зошто вториот човек на Владата замина. Боцевски сакаше да се портретира во јавноста како промотор и заговарач на западните вредности во политиката. Таму оставките се политички чин чии процедури се еднакво важни како и при стапувањето на функциите.