ЕДИТОРИЈАЛ

Патриотска метла со куса рачка

Билјана Ангеловска

Патриотската метла заигра во дворот на Министерството за култура. Дали рачката на метлата ќе има доволно должина да подзачисти и во „внатрешноста“ на Министерството или ќе остане да мете само во дворот, останува да се види. Иако, според тоа како досега се одвива работата, впечаток е дека од прашината што ќе се крене од метењето, тешко ќе се види исчистеното. Или, ѓубрето што евентуално ќе остане!

Министерството за внатрешни работи поднесе кривична пријава против тројца раководители на сектори во Министерството за култура поради тоа што текот на јули годинава уништиле деловни книги и документи од тендерска документација за 14 јавни набавки распишани во 2007 и во 2008 година. Станува збор за проектите за изградба на стариот театар во Скопје, за музејот на ВМРО, исто така во Скопје, за театар во Велес и за проектот „Нобеловци“.

Министерката Елизабета Канческа-Милевска ја убедуваше јавноста дека немало штета од исчезнатите документи, бидејќи се однесувале на одамна завршени проекти и немале врска со „големиот“ проект. Веројатно сакаше да каже дека штетата е занемарлива затоа што не се работи за документација од фамозниот „Скопје 2014“, како што рече опозициската СДСМ кога ја обелодени аферата „патриотска метла“! Меѓутоа, сосем е ирелевантно за какви проекти се работи. Големи или мали, помалку или повеќе важни проекти, битно е дека секоја документација требало задолжително да се чува најмалку пет години од денот на извршување на договорот за јавна набавка. Во случајов, сторено е токму обратното.

Документите биле сопственост на Министерството за култура и со уништувањето било оневозможено да се користат во иднина. Дали вработените го сториле тоа по сопствено убедување, или по нечија директива, дали на тој начин свесно е направен обид за прикривање на некакво криминално работење, би требало да покаже истрагата. Сепак, останува впечатокот дека „метлата“ ќе има доста за чистење.

Купишта документи и' служеа на министерката Елизабета Канческа Милевска како одбранбен ѕид од обвинувањата дека е направен криминал во Министерството. Стотиците фасцикли и отворената покана до сите заинтересирани да ја проучат обемната документација па да се уверат дека ништо не недостасува, сепак, не успеаја целосно да го одбранат министерството од сомнежот кој почна да навлегува.

Уште тогаш, некако млако и неуверливо прозвучи контранападот на министерката, во форма на закана со кривична пријава против Игор Ивановски од СДСМ, затоа што нанел штета на нејзиниот углед и чест. Се покажа дека контранападот со закани за кривични пријави против оние кои ја обелоденија аферата, всушност, бил само купување време.

Ќе има ли доволно храброст првата полицајка во државава да и' го наруши мирот на својата колешка во Министерството за култура или на некои други членови во власта?

Засега, само површински е загребано во случајот, а тешко е да се поверува дека истрагата воопшто ќе оди подлабоко. За министерството за култура, случајот е затворен. Голема е веројатноста дека ќе „изгорат“ само тројцата вработени во Министерството. Тоа што за нив и за нивното работење треба да се бара одговорност од многу повисоки нивоа во тој ресор, но и погоре во Владата, веќе е прашање на морал.