Претходен број

Едиторијал

Сезона на тишина на Универзитетот

Конкурсите за упис на бруцоши на десетте дисперзирани факултети на Скопскиот универзитет низ државава покажаa дека Владата носи одлуки без никаква стратегија. И тоа во низа.

Прво, инсистираше на помалку од сто километри од главниот град, во кој е концентрацијата на високообразовни институции, да отвори универзитет во Штип кој од глава до петици е чисто партиски проект. И успеа во тоа. И во подготовките, а и стартот на универзитетот и на факултетите покажаа дека некој правел есап без крчмар, па веднаш почнаа да извираат еден куп проблеми. Зашто, освен желбата и Штип да добие универзитет, немаше ниту еден издржан аргумент во полза на оваа иницијатива.

Владата инсистираше и без соодветни кадри се отворија факултети за кои воопшто нема интерес. Во Штип и низ државава изнасилено беа отворени 27 нови факултети, а минатиот месец власта се впушти во нова авантура.

Претседателот на Владата го испрати вицепремиерот Ивица Боцевски на Ректорска управа на Скопскиот факултет за да ги притисне деканите веднаш, без консултации и коментари, десет високообразовни институции да се согласат на дисперзирани студии. Буквално затечени од ваквото барање, деканите се обидоа да ја одложат одлуката, иако претставникот на Владата ги предупредил дека тој има задача и мора да се врати со позитивен одговор.

Вторникот беше последен ден за одговор. Факултетите подлегнаа на притисоците и дадоа зелено светло, иако неофицијално тврдат дека станува збор за политичка одлука која е уште едно големо промашување.

Кога ќе ги прашате зошто отворено не ги изнесуваат своите контрааргументи, го посочуваат Законот за високо образование, кој е многу лимитирачки и не остава простор за спротивставување. Поточно, стокмен е така се' да зависи од волјата на ректорот, во чии раце е сконцентрирана сета моќ. И финансиска и, ако сакате, политичка.

Поедноставено, ректорите имаат ингеренции да сменат декани, а во договор со Владата и да укинат факултет. Доволно е слободната процена дека факултетот не ги оправдал очекувањата и без оглед на тоа што зад себе има повеќедецениско постоење, без право на жалба, добива клуч.

Поради ова, професорите и факултетите не се произнесоа ниту за отворањето на нов универзитет, ниту за факултетите, ниту, пак, за дисперзираните студии. Не се ни обидуваат да влијаат на нешто што нема да зависи од нив.

На универзитетите владее летаргија од која никој нема полза. Секој си го чува своето место. Дискусиите ги оставаат за некои други, побезбедни места и средини.

Владата, пак, е приказна за себе. Носи одлуки кои немаат покритие, ниту оправданост. Минатиот месец тоа го покажаа конкурсите за упис на бруцоши, кога интересот за школување се движеше од ниту еден до двајца кандидати.

Но, Владата продолжи понатаму, ка��о се' да е во најдобар ред. Се фокусираше на отворањето дисперзирани студии на десет скопски факултети кои се селат во внатрешноста. И повторно (не)интересот е идентичен.

Универзитетската јавност ги знае новите законски одредби и молчи како никогаш досега. Просто неверојатно за една средина која треба да биде вруток на слободоумието, борба за автономијата на мислењето.

Власта троши енормни суми од буџетот, а одговорни за лошите одлуки нема. Важно е нешто да се случува, да се најавуваат нови и нови факултети, без да се води сметка за она најелементарното - за квалитетот на студиите и за професорскиот кадар. Едноставно, се носат одлуки на ура. А тоа што нема интерес, се покажа, не е грижа на оние кои „посеаја“ факултети на секој втор ќош. Онака, за да ги има, да зборува народот.