ЕДИТОРИЈАЛ
Нафта е нафта, ама профит е профит
 Александрија Стевковска
Повисоки цени на нафтата, поголема заработувачка за државата.
Континуираниот раст на цената на нафтата и' отвори богат извор на Владата за екстра-пари, кои секојдневно се слеваат во буџетската каса. Постојаната трка да се наполни резервоарот пред да скокне цената, граѓаните почнуваат да ја губат, бидејќи за таква краткорочна инвестиција потребни се пари, кои тие најчесто ги немаат. Затоа, пак, таа трка оди во корист на државата, на чие конто за само два месеца се слеале плус 23 милиони евра на име на акцизи. Убав профит за ич труд.
И додека во целото тоа лудило на поскапувања бензините се качија над 80 денари за литар, што за македонскиот стандард е премногу, па луѓето се решаваат да фатат автобус или да одат пеш, колку барем нешто да заштедат, Владата воопшто не размислува да им помогне. А како може да го направи тоа? Секако, не со ископувања и пронаоѓање извори нафта, туку со намалување на акцизите и ДДВ-то на нафтените деривати, како што тоа го прават властите кои се грижат за своите граѓани и нивниот стандард. И додека на пример Хрватска излезе со ваква мерка во пресрет на последните поскапувања на нафтата, нашата Владата не сака да се откаже од таквите слатки и лесни пари и смета дека нема потреба и таа да преземе таков чекор, бидејќи доволно направила за граѓаните со пуштање на 40.000 тони пченица од стоковните резерви. Со тоа Владата се амнестира од каква било одговорност за поскапувањето на нафтата, барајќи покритие за својата неснаодливост во кризни ситуации во светските случувања. И тука завршува приказната за тоа што направиле или што треба да направат нашите надлежни, за да им помогнат на своите граѓани во вакви очајни времиња на немаштија. Во услови кога луѓето се во дилема дали да наполнат бензин или да купат јадење за дома, државата продолжува да прибира пари од сите страни, па и од бензините, само за да може слободно да троши на споменици.
Нејсе, еве и граѓаните да се снаоѓаат за превоз и да си ги остават автомобилите во гаража, што треба да направат стопанствениците што превезуваат со скапа нафта, земјоделците кои веќе почнаа со подготовки за годинешново производство. Факт е дека секој производ сега ќе чини повеќе. Поскапата нафта веќе одамна ја одврти инфлаторната спирала, која сега уште побрзо ќе се одмотува. Тоа значи дека веќе денеска во маркетите треба да очекуваме нов бран поскапувања, кој ќе го скине веќе одамна истенчениот стандард. Поскапа храна, поскап превоз, поскап живот. Сиромаштијата и невработеноста расте, па логично во таква ситуација се поставува прашањето каде е ѕидот до кој може да бидеме притерани? Колку треба да порасне цената на нафтата за власта да сфати дека мора да им помогне на граѓаните, бидејќи токму тие граѓани ја избрале.
На крајот на краиштата, многу им е лесно на функционерите. Тие одат на ручеци што друг им ги плаќа, ги возат на државна сметка, па не знаат колку чини бензинот, лебот, маслото. Нив не ги боли ударот врз семејниот буџет, бидејќи за нив купува некој друг, а добиваат и гага. Од нивна перспектива животот е лесен и не толку скап, но од подолната перспектива, онаа на народот, работите не се толку убави и розови. Можеби мора да направат нешто за на сите граѓани да им биде подобро, бидејќи само задоволен и сит народ може да значи силна држава. Со празен стомак, ниту се работи, ниту се гласа, ниту се избира. А изборите се пред нас. |
