Дијаспората да го одврзе ќесето за Македонците во Грција

Еден од финансиерите на Пограничната средба на Егејците бара од иселениците да помогнат да се зачува македонскиот јазик

Битола - „Дијаспората да го одврзе ќесето и да им помогне на Македонците во Грција за да не се заборави македонскиот јазик“. Ова е пораката од осумдесет и тригодишниот Андон Шекревски, еден од најверните поддржувачи и финансиери на традиционалната Погранична средба на Македонците од Егејскиот дел на Македонија, што секоја година се одржува во потпелистерското село Трново.

Шекревски е член на партијата на Македонците во Грција „Виножито“. Родум е од Овчарани, Егејска Македонија и не крие дека е печалбар од Германија. Пензионерските денови ги минува во својата вила во Трново и често оди за Овчарани. Разочаран е од тоа колку малку македонските здруженија од дијаспората вложуваат во зачувувањето на македонскиот јазик и култура.

„Отсекогаш или подобро кажано секоја година сум еден од финансиерите на средбата во Трново. Има и други што даваат пари, но, како што гледам помошта е многу мала. Треба повеќе, особено од дијаспората. Ако нашите раселени низ светот сакаат да се слуша македонскиот глас, јазикот, да се развива нашата култура, треба да го одврзат ќесето и да помогнат. Грците се плашат само од тоа да се зборува македонскиот јазик. Ама, за жал, без помош нема чекор напред“, вели Шекревски.

Како добар познавач на состојбите тој предупредува дека Македонците во Грција се' помалку зборуваат на македонски јазик. Третата генерација на оние што настрадаа од егзодусот не знаат ниту збор да изустат

„За жал, нашиот јазик веќе не се пренесува од генерација на генерација, туку се губи. Се' помалку се зборува македонски во Грција. За тоа се виновни бабите и дедовците, иако своите деца ги научиле македонски, внуците не го знаат јазикот на своите предци. Моите внуци знаат македонски, ама внуци на мои роднини само разбираат, но не знаат да вратат ниту збор македонски. Штетата е голема, децата можат не еден и два, туку и по четири јазици да учат“, се жали Шекревски и со доза на револт продолжува.

„Затоа велам многу лесно е да се одврзе ќесето и да се финансира нешто што е важно за Македонија. Треба да се свестиме оти губиме. За да можеме да се задржиме како Македоци, како јазик и да се прошириме, треба финансиска поддршка“, заклучува тој.

Иако според него не е спорно дека нашите од дијаспората издвојуваат средства за татковината и за помош на Македонците од егејскиот, пиринскиот и дел од Мала Преспа, сепак, смета тоа не е доволно, зашто очигледно не дава резултати. Напротив, вели дека во последните години се' почести и посилни се притисоците од грчката држава особено врз Македонците од Леринско и пограничниот дел. Не само на панаѓурите, туку властите веќе не им дозволуваат да пеат македонски песни ни на свадби, ни на крштевки.

„Грците тврдат дека нема Македонци, иако на панаѓурите во голем дел од населените места во егејскиот дел на Македонија слушаат како се пее и се игра македонски песни и ора. А, сега Грците што прават, ни велат играјте, свирете, ама немојте да пеете. Прават голем притисок врз нашиот народ. Дури одат до таму што ако во петок пред свадба нашите сватови пееле на македонски јазик, веднаш наредното утро ѕвони телефонот и пораката е испратена, играјте ама песни нема да пеете. Луѓето веќе се плашат“, објаснува нашиот соговорник, додавајќи дека токму тука, за да не се продлабочи проблемот, дијаспората треба да помогне да се зачува македонскиот јазик преку културата.

„Дијаспората треба да му помогне на ’Виножито‘ за Македонците во Грција да останат на нозе. Тој е најмирниот начин. Да се дејствува и да се лобира да ни се овозможи да зборуваме на наш мајчин јазик. Ако ни се дадат тие права да учиме и да зборуваме на македонски јазик, да имаме своја школа, тогаш Грците што ќе прават?“, прашува Шекревски и продолжува дека доколку „Виножито“ има финансиери, ќе може рамноправо со другите политички партии во Грција да излезе на избори и да си ги измери силите со политичките противници.

Шекревски не крие дека Македонците во Грција немаат помош ниту од Република Македонија.

„Не знам дали сега не' поддржува државата, ама знам дека п��ед повеќе години, како организација имавме испратено писмо до македонската влада да се помогне печатењето на весникот на ’Виножито‘ како и печатот на нашите во Бугарија и во Мала Преспа. Ниту еден долар, ниту едено евро не пратија, а што е полошо, не ни ни одговорија. За жал, Македонците не се единствени“, констатира Шекревски и нагласува дека останува нивната битка со грчките судови за изградба на Дом на културата во Лерин. (А.Б.)