Мое ќоше

Македонци се спуштија на Марс

Ерол Ризаов

Додека светот ја освојува вселената и соборува олимписки рекорди, ние ловиме кодоши

Точно 4.227 граѓани на Македонија се спуштија на Марс. Другите два милиона останавме да живееме во Македонија како паднати од Марс.

Во најсложената вселенска мисија во историјата на човештвото на површината на планетата Марс се спушти специјално возило робот, роверот „Кјуриозити“, чудо на науката и технологијата на 21 век. Во компјутерите на роботот има имиња на 1.246.445 луѓе од целиот свет. Меѓу нив има имиња на 4.227 среќници од Македонија кои навреме фатиле ред за подобро место ако дојде до размена на територии меѓу Црвената планета и Земјата.

Благодарение на космичките реформи на нашата Влада и мудрото раководство на премиерот Никола Груевски, Македонија го освои високото 38. место од вкупно 246 земји чии граѓани се пријавиле нивните имиња да патуваат на Марс. Со малку поголема упорност можевме сите да заминеме на Марс, онака виртуелно, како во сон, како и многу работи што ни се случуваат на спиење во овие 20 години. Соочени со условите за живот кои владеат на Марс, конечно, сите ќе сфатевме колку ни е убаво во татковината каде што има се' уште кислород во изобилство и можеме слободно да дишеме колку што сакаме, а може да се најде и чиста вода. Ако бидеме добри и послушни, ќе ни дадат и јадење.

Американската политика и наука потрошија над две и пол милијарди долари за мисијата „Кјуриозити“ во освојување на вселенските пространства на скромна оддалеченост само од 570 милиони километри до Земјата. И додека вниманието на светот лета низ бесконечноста на универзумот и низ олимписките арени во Лондон, што правиме ние, паднатите од Марс. Е, па ние се лустрираме. Ја осветлуваме темната страна на македонскиот микрокосмос. Ги ловиме кодошите во нашите редови. Откривме дека во Штип точно пред 65 години во 02 часот и 15 минути во сабота во една темна уличка кај спитaлето 18-годишниот Коста Балабанов му шепнал на својот најдобар другар дека никогаш нема да им ја вратат к��ќата и земјата што им ја зеле комунистите и оти од богато и угледно семејство сега теглат длабока сиромаштија. Агентот зад капиџикот уредно запишал дека буржоазијата повторно крева глава и бара да се вратат ванчомихаловистите, само притоа заборавил да каже дека воопшто не го видел Коста, кој сиромав во истото тоа време лежел во Љубљана во болница болен од туберколоза. Веројатно со НЛО истата вечер слетал во Штип и се вратил во Љубљана. Денес тоа е доволно да биде прогласен за кодош. Патем куќата на Балабанови и ден денес ја конфискува и ја користи МПЦ без срам и перде. Има ли поголем грев од тоа црква да присвои туѓ имот. Има, да убие човек.

Пред 30 години во исто време точно во 02 часот и 15 минути Данчо Чевревски во бифето на „Вардар филм“ пред сведоци сите „камења пијани“ викнал гласно нешто страшно. Пијаниот агент, на работно место, веднаш отрчал во ВЦ да запише од збор до збор оти до разденување можел да заборави што кажал младиот актер за едикојси. И тоа е доволно денес загрижените за хигиената на нацијата да го обесат на столбот на срамот.

А Милчин, што да ви кажам, осведочен домашен предавник во сите системи. Замислете во Арапска куќа, среде Скопје, рано сабајле пропеал пред агентите на Државна безбедност. Им кажал дека Шишков кога бил пијан, отерал се' у п.м. Какво васеленско откритие во стотиците страници досие на македонскиот непријател и кодош Милчин. И така со ред македонците со денови уживаат во благодатите на интернет. Кликни неколку пати со глувчето и оп убавина, каква Олимпијада, каква вселенска мисија. Ти се отвора пред очи најубавиот филм, вистински трилер, поточно прав хорор. Се редат имиња како во телефонски именик на кодоши. Треба само малку фантазија и веднаш имаш портрет на предавниците. „Прекрасна е ова наша демократија што би рекол светски угледниот филозоф Славој Жижек: „Сите гомна излегуваат на површина“.

Ете тоа е разликата на интересите на светот и на нас. Тие што сакаат војна на sвездите и научна фантастика во живо гледаат снимки од Марс. Тие што сакаат високи дострели на умот и телото и што размислуваат за границите на човечките дострели гледаат Олимпијада. Тие што ја сакаат мизеријата, бедата и сиромаштијата на духот гледаат и слушаат полициски извештаи од Кодошистан напишани пред сто години.

НАСА прати робот на далечина од 570 милиони километри во најсложена вселенска мисија досега. ВМРО не може да стаса 570 километри појужно од Скопје да се напие кафе со комшиите. Велат, грчките шовинисти не сакаат да седат на иста маса со македонските патриоти. Па и на Марс тешко се стасува. Треба многу работа, ум и робот кој нема чувства, ама врши работа на секој терен и при најлошите климатски услови. Затоа тој што го испратил роботот во вселената има и чувства и идентитет. Американец.

Ах, да за малку ќе го заборавев нашиот најголем успех. Поп, Македонец со идентитет му ја баци раката на Путин. На ужас и на Путин и на црковниот клер во светот.