Мислења

Нови методи на дисциплина на ’рбетот

Ана Павловска-Данева

Професорите на УКИМ беа шокирани од поканата на ректорот да заминат на литургија. Но, беа шокирани сако кога шепотеа во кулоарите. Потоа, целосен молк

Молкот на Талат Џафери во Собранието идеално соодветствува со молкот што ни се случува во општеството последниве години. Не, не станува збор за тишина како што вели Талат, ниту пак, оваа нова болест што ни го зарази општеството може да се споредува со она што големиот Ацо Шопов сакал да го каже во својата „Тишина“. Состојбата во Македонија со молкот е сосема поинаква. Ем не е тишина ем никој ништо не кажува. Тоа е пострашно и полошо одошто да беше тишина.

Кога ректорот на УКИМ (порано велевме на најстариот, најголемиот и најпрестижниот универзитет во нашата држава, но сега би звучело потсмевливо да зборувам за престижот на УКИМ) од само нему познати причини одлучува да го повика цел универзитет в манастир на литургија, истиот момент по кулоарите на универзитетот веста се шири и се квалификува како шокантно однесување на ректорот.

Тоа не е тишина, туку озборување!

Отворањето на академската година, сепак, се случи онака како што ректорот замислил дека тоа ќе води кон најголем успех на Универзитетот или можеби кон негов личен успех во научната кариера, не знам. Но, знам дека е спротивно и на Статутот на УКИМ и на Уставот на РМ. И, знам дека тоа го знаат огромен број професори, проректори, декани, продекани, сенатори, административци вработени во Универзитетот, дури и самиот ректор го знае законот, ама ваквото однесување, најверојатно се чини прагматично.

Тоа не е тишина, туку молк! Молк на најповиканите да бидат гласноговорници и бунтовници!

Лекарите се креваат за своите права. Нема болница, здравствена установа, здравствен дом или клиника во која има задоволни лекари и пациенти. Сите се незадоволни, сите гласно негодуваат, фрустрациите се нескриени. Акумулираното незадоволство решија да го изразат низ штрајк. Одеднаш се појавија двајца нови лидери на два нови синдиката кои проговорија пред камери нешто што никој не го разбра, ама пораката требаше да биде, приближно, дека штрајкот не е потребен зашто Владата е супер!?

И ова не е тишина, напротив зборуваа овие луѓе нешто во камера, но токму тие говори беа израз на нивниот молк!

Во гротескнава ситуација со барањето судот да го спречи штрајкот молчи, всушност, и самиот министер за здравство. Зар некој верува дека тој самиот одлучил да поднесе тужба против Синдикатот на лекарите? Зар некој мисли дека министерот би сакал по завршувањето на мандатот да остане во најцрната меморија кај најзначајната фела во секоја држава? Се разбира, дека некој од него побарал вака грубо и лекомислено да влезе во костец, во отворена „војна“ со секој што нешто значи во здравството. Но, има ли избор министерот? Мислам дека нема, постапува според наредбите, што е еднакво на молк!

Јавното обвинителство на чело со Државниот обвинител се едни од ретките институции и личности кои работат и во тишина и во молк. Сега се огласија и ја разбија тишината: по допрен глас ќе истражувале кој наредил, спровел (можеби отпеал?) изведување на албанска химна за отпочнување на академската година во Тетовскиот државен универзитет. Па уште издале наредба МВР да испита кој е одговорен за ова? Демек, тешко е да се лоцира одговорноста, па МВР ќе истражува. Јавното обвинителство навистина на овој начин успеа да ја разбие тишината и се појавија на сите медиуми, а одамна ги немаше. Но, сето ова ќе заврши со молк! Подобро да останеа во старата добра тишина во која и до сега (не)работеа. Секоја чест на исклучоците!

Се прашувам дали до јавното обвинителство допре глас дека ги снема бистите на Рајко Жинзифов и Јане Сандански од училишните дворови во Чаир? Во најмала рака станува збор за кривично дело кражба, ама не слушнавме дека јавното обвинителство покренало предистражна постапка. Допре ли гласот на Мите сопственикот на „Макоил“ до јавното обвинителство? Глас за давање мито на високи владини функционери. Допре ли глас до јавното обвинителство за направен фалсификат на пописот во обид во 2011 година? Допре ли глас до обвинителството дека градоначалникот на една општина прегази и усмрти човек? За жал, гласот за химната на ДУТ ја прекина тишината на јавното обвинителство, но и во овој случај, не станува збор за тишина, туку за молк со кој ќе заврши целата приказна во јавноста.

И, не само оваа. Секој негативен настан во државава (а, ги има безброј, се случуваат секојдневно) започнува со гласно говорење и силно удирање во гради од страна на најповиканите функционери, а завршува со молк! Тој општествен молк кој ни го наметна власта ни преостанува да го разбиеме сите заедно, политичари, храбри професори, лекари, административци, судии, работници, секој слободоумен граѓанин во државава. Во спротивно, истиот тој молк сите ќе не' проголта, најбрзо и најлесно најмолчеливите и прагматичните.

(Авторката е пратеничка

и потпретседателка на СДСМ)