Поглед
Смртта на Ејми
 Јасминка Павловска
Најтрагичното во трагичниот крај на 27-годишната Ејми Вајнхаус е што нејзината смрт никого не шокираше. Првичниот шок е некако вообичаена реакција за загуба на еден млад живот, па дури и непознат. Смртта на Ејми не ги изненади ниту нејзините родители, иако веројатно сознанието дека крајот и' е близу (како што самите изјавуваа) не им ја намалува болката.
Случајот на Ејми Вајнхаус, со својата извесност за трагедија, доколку е можно, не смее да се претвори во легенди од типот: „најдобрите умираат млади“, „живеј брзо, умри млад, ќе бидеш убав труп“, или „засекогаш млади од клубот 27“... Таквите цинично метафорични претставувања на трагичниот живот на навистина талентираната пејачка звучат како заводливи рекламни пораки за младите обожаватели на Ејми. Ефектот на идентификацијата на младата публика со своите идоли никогаш не можела сосема да се предвиди и контролира, но во денешно време на „бескрајни“ медиумски можности, тоа може да биде многу, многу поопасно од времето на „Битлси“.
Всушност, и самата Ејми Вајнхаус на некој начин е жртва на легендите за „Клубот 27“ на млади и талентирани музичари кои умреле на 27 години од предозираност со алкохол и наркотици. Меѓу бизарните теории за нејзиното неконтролирано предозирање е токму таа дека „брзала“ да влезе во клубот. Колку и да беше талентирана, па и генијална музичарка, Ејми во почетокот на кариерата (кога и започнала нејзината зависност од дрогите) била исто такво девојче, како нејзините сегашни фанови, што можело да биде лесно заведено од пороците на своите идоли. На тинејџерска возраст, но и кај оние што настојуваат да останат „вечно млади“ без оглед на годините, дури и смртта на идолот може да биде доживеана како „кул“ работа. Опасно, мошне, мошне опасно! Смртта на Ејми никако не смее да биде реклама!
|
