ЕДИТОРИЈАЛ

Еленовски на тенка жица

Светлана Унковска

Министерот Еленовски, засега, цврсто се држи за фотелјата и вешто ги избегнува се' погласните барања да си замине од функцијата министер за одбрана. Во јавните притисоци за поднесување оставка деновиве се приклучи и неговиот партиски лидер Тито Петковски, кој јасно му порача дека веќе доцни со чувството на морална одговорност поради трагичната хеликоптерска несреќа, во која загинаа единаесет македонски мировници. Со ова тој јасно му стави на знаење на Еленовски дека ја нема неговата поддршка и дека не е може да очекува дека цела партија ќе застане зад него да му го зачува грбот. И пратеникот Есад Рахиќ од собраниските клупи директно му рече: „Министре, оди си“.

Дали Еленовски ќе успее да се задржи на министерската фотелја во моментите кога се се' пожестоки притисоците и барањата тој да си замине ќе зависи од него самиот и од тоа дали ќе може да ја понесе и тежината на товарот, што сега наеднаш му се сруши на грбот. Самата истрагата за хеликоптерската несреќа полека почна да ги открива проблемите и недостатоците во Армијата, а на виделина излегоа работи поради кои веќе подолго време врие од незадоволство меѓу војниците. Клопчето започна да се одмотува со „новинарските чепкања“ за тоа што би можело да биде причина за хеликоптерската несреќа, па на површина се појавија многу работи кои произлегуваат од вечната болка за тоа кој да ги добие тендерите.

Во минатата година во Армијата останаа нереализирани десет милиони евра, поради што хеликоптерите мораа да бидат приземјени, војниците останаа без храна, а мировниците заминуваа во мисии со прикрпени униформи. И на крајот логистиката испадна крива. Па кој е тој што дозволи логистиката, при толку пари, да биде проблем број еден во Армијата и зошто тој веднаш не бил решен, туку е оставено и натаму да продуцира многу нови проблеми и незадоволства? Одговорноста е сразмерна со хиерархијата и затоа таа не смее да биде сведена само на казни на најниските ешалони.

Иако и министерот Еленовски и началникот на Генералштабот Мирослав Стојановски со половина уста тврдеа дека немаат недоразбирања и дека добро функционираат, сепак, јавна тајна е дека тие не зборуваат и целата нивна комуникација е сведена на неколку писмени дописи. Во низата отворени проблеми се брои и оној со Воената болница и со судбината на нејзините вработени.

Но, фактот дека се приближува датумот на одржувањето на НАТО-самитот на кој Македонија очекува да добие покана за членство го направија Еленовски колку-толку комотен. Проблемите се кријат под чергиче, затоа што секој што би проговорил барем малку лошо за Армијата, веднаш ќе беше прогласен дека работи против интересите на нашата земја и прави проблеми за да не добиеме покана за прием во НАТО-алијансата.

Се чини дека и последниот потрес со фалсификуваната диплома на државниот секретар во Министерството Лилјана Стериовска докрај му ги замати сметките и во партијата, но и во Владата. Откако ќе заврши истрагата, премиерот Груевски, најверојатно, ќе бара одговорност и од Еленовски затоа што дозволил да се случи таков скандал во неговото Министерство и тоа од лице кое доаѓа токму од редовите на неговата матична партија.

Што ли ќе направи растрчаниот министер сега кога ја губи почвата под нозете и кога е во немилост, па дури и неговиот лидер чека тој да се симне од министерската фотелја?

Дали можеби ќе игра на картата сето ова да помине во стилот кучињата лаат карванот си врви во овие два месеца додека не се случи самитот на НАТО во Букурешт. Што и да направи, сепак, моралниот чин е лична работа, се' друго е политика.