Си велам

Да се викаме Кодошистан

Ерол Ризаов

Зборот „кодош“ поприми стратегиско значење за иднината

Зборот „кодош“ има две значења на турски јазик. Првото е ситен поткажувач, доушник, недостоен човек, кој прераскажува тоа што го чул, ама притоа и додава лаги онака како што сака да чуе нарачателот. Второто значење е помалку познато во јавноста, а во современиот турски јазик се употребува за човек што си ја подведува сопствената жена за пари. Во македонскиот јазик, пак, зборот „кодош“ поприми стратегиско значење за иднината на земјата. Чистењето на овој шљам, човечки плевел за период од 75 години од 1944 до 2019 година треба да значи просветлување и прочистување на троскотот, кој на оваа плодна почва толку се намножил што кодошењето станало спортска дисциплина број еден без оглед на националната и на верската припадност.

Што мислите, дали е можна примена во практиката на ваков закон во Македонија за период од 75 години? Како ли ќе изгледа ако се обелоденат само половината од сите досегашни кодоши и оние што ќе кодошат во наредните осум години? Таква лустрација може да предизвика толку силна светлина и блесок што може сите да не' оќорави, па да не видиме многу поголеми грешки и трагедии од оние што ги предизвикале поткажувачите, ситните и крупни кодоши во изминатите 67 и што ќе ги направат новите кодоши во наредните осум години. Уште кога почна да се крчка Законот за лустрација, имаше мудри луѓе што предупредија дека законот може да се претвори во моќно оружје за пресметка со политичките противници и со критичарите на власта на кои јавноста се' повеќе им верува. Сигурен сум дека мотивите на Стојан Андов да се донесе Закон за лустрација не биле Македонија да се претвори во јавна судница, во голем амфитеатар во кој ќе гледаме сеир и ќе се насладуваме на тоа како синот си го предал татка си, како сопругата го издала мажот, како кодошите му овозможиле на некого да направи кариера, кој со кого бил, кој против кого бил и многу други непредвидливи бизарности за здравиот разум. Добро е што одиме назад само до 1944 година. Замислете да отидевме до 1903 или малку порано, па да ни стигнат некои документи од архивите во Истанбул, Софија, Белград и Атина, па да мораме да уриваме споменици, кои штотуку ги изградивме или планираме да ги градиме.

Бидете без гајле, ќе нема ништо од тоа. Лустрацијата во Македонија веќе е компромитирана работа. Таа излезе од институциите на системот. А и таа што е во институциите е само еден единствен случај против поранешниот претседател на Уставен суд. Таа лустрација е крајно сомнителна, бидејќи власта јавно го соопштува од поодамна својот анимозитет кон одлуките на Уставниот суд на Македонија. Од најновите најави за промена на законот, можноста за негова растегливост оди дотаму што жртвите од кодошлакот можат да се прикажат за кодоши. Станува јасно дека оваа оваа ујдурма од закон ќе се претвори во политичка пресметка во борбата за освојување на власта.

Многу индикативна е изјавата на премиерот Никола Груевски како тоа Бранко Црвенковски знаел дека припадниците на СДСМ не биле кодоши, туку само припадниците на ВМРО-ДПМНЕ. Тоа според алузијата на премиерот Груевски, значи дека комуњарите на Црвенковски ги гледале сите документи и се' што не им се допаѓало избришале. Потоа, според истата аналогија, тоа го направиле и вмровците на Љупчо Георгиевски додека биле на власт. Останале, божем, незаштитени само кодошите на Груевски и оние што си нашле прибежиште во сегашната актуелна власт како што го правеле тоа со сите власти. Во скутот на власта на кодошите им е најсигурно. Затоа и најгласно и најевтино ги нудат своите проверени достигнувања во кодошлакот со сите власти. Значи, во ваква пат ситуација може да се очекува нова тактика на брши-пиши. Сега ќе се бришат кодошлаците на Груевци. А, бидејќи веќе се избришани кодошлаците на Црвековци и на Љубчовци, ќе испадне дека нема кодоши, па ќе мора да се пишуваат нови за нив или да се нарачуваат оригинали од комшиите. За Албанците не треба да се бара ништо, тие сами ќе си ги извадат очите од она што им го даде Доста Димовска и уште толку од она што им го лиферува Белград.

Српските, грчките и бугарските разузнавачи испаднаа толку наивни или толку големи македонски патриоти загрижени за стабилноста на Македонија, човек да се крсти со две раце. Луѓето толку многу ја сакаат Македонија што секој ден фрлаат летки со досиеја по дворовите на заинтересираните политички странки и активисти. Поголема будалија од нашите политички омрази и пресметки за освојување на власта тешко може да се најде. Ќе си ги уништиме сами сите вредности и човечки ресурси во меѓусебната војна за власт. Всушност, сега се одвива најголемиот кодошлак по оној дали си за Тито или Сталин, дали си за Трст или Солун. Предавствата во Македонија типични за целата историја попримаат нова современа интернет-димензија, вистински „Фејсбук“ во живо кога се бришат и се пишуваат нови биографии против луѓе што можат да попречат за освојување на нов мандат. Политичките противници меѓу Македонците веќе не се убиваат по улиците на Софија, Рим, Виена, Белград..., ќе се стрелаат без судење, ќе се испраќаат на Голи Оток, тие се ликвидираат преку Интернет и медиумите што стануваат своевидни линч-казамати и катастри за политички имотни листови. Не знам каде ќе им оди душата на овие монструозни нарачатели, не помалку лоши, од некогашните кодоши и поткажувачи.

Ако во периодот на првата лустрација, која остана нереализирана од 1944 до 1991, беа законски заштитени имињата на нарачателите на кодошлаци и тие што најмногу профитирале од тоа, во вториот период од 1991 до 2019 година нарачателите на кодошењата ќе мора да се соочат со осуда. Таков закон може донекаде да повлијае Македонија повеќе да не се рекламира како земја, рај за кодоши. Дали можете да претпоставите што се' се имаат наслушано Црвнковски, Георгиевски, Груевски како премиери и лидери на опозицијата, нивните министри за внатрешни работи, шефовите за разузнавачките служби во овие 20 години на самостојна и слободна Македонија. Е, тие кодошлаци и тие нарачатели не се за лустрација. Само оние што потпишале соработка со тајните служби. Предлагам да се симне и оваа одредба од законот. Па така се' што бележеле разните агенти и кодоши за да им се додворат на своите шефови и на властите лесно ќе се претвори во фарса кога ќе ги лустрираме место кодошите, нивните жртви. Така најлесно ќе најдеме име и за државата. Да се викаме Кодошистан.