Поглед

Арифи, Бесими и Попоски

Љупчо Поповски

Кога ќе го прочитате соопштението на Кабинетот на лидерот на ДУИ, Али Ахмети, од петокот, за неговата средба со американскиот амбасадор Пол Волерс, може да се зачудите од неговата содржина. Ахмети отишол кај Волерс да му се заблагодари на придонесот на амбасадата за посетата на вицепремиерката Теута Арифи и министерот за одбрана, Фатмир Бесими, на САД. Не е тоа лошо, но е лошо што главниот коалиционен партнер заборавил да го спомене и шефот на дипломатијата, Никола Попоски, кој, исто така, беше во Вашингтон и таму се сретна со повеќе луѓе од врвната политика, меѓу кои и заменик-државен секретар Вилијам Барнс.

Тоа изгледа дека е неважно за дел од владата, важно е да се потенцира само средбата на своите министри. Некој ќе рече – ова е вистинска слика на поделбата. Друг ќе спомне дека секој си ја гледа својата агенда во владата што треба да биде единствена. Трет – дека Ахмети сака да покаже дека е во некоја рака дистанциран од премиерот. Четврт дека тоа е ненамерна грешка. Што и да е, не е убаво.

Ахмети се среќава со Волерс многу често, веќе не можат да се избројат тие разговори. Се разбира, тоа е добро. Прашање е за каква агенда Ахмети сака да зборува. Реченицата од соопштението: „Претседателот Ахмети високо го оцени американскиот придонес во долгорочните политики во регионот и, поради тоа, Албанците се засекогаш благодарни“, е обид да се внесе диференцијација во состојбите. Американската политика секогаш, буквално секогаш, гледала на Македонија како на единствена држава. Пол Волерс експлицитно го нагласува тоа неколку пати. Затоа нема потреба од ваков речник во партиски соопштенија кои се важни поради тензичниот момент во кој се наоѓа Македонија и очекувањата од Чикаго.