Насловна

Македонците токмат денари за Ќиро

Томислав Жидак во својата колумна во „Јутарњи лист“ типува на Мирослав Блажевиќ како нов фудбалски селектор на Македонија

Иако се' уште официјално не се ослободил од обврските спрема Кинескиот фудбалски сојуз и на 12 јули ќе се обиде во Пекинг да го „исчисти“ својот однос со Кинезите, 76-годишниот Мирослав Блажевиќ веќе фигурира како кандидат за селектор на македонската фудбалска репрезентација. Ако в петок биде избран на седницата на Управниот одбор на Фудбалската федерација на Македонија, тоа ќе биде шестата држава во која Ќиро ќе биде селектор. Со тоа ќе се израмни со српскиот тренер Бора Милутиновиќ, светски рекордер, кој со пет држави бил на пет светски првенства. Ќиро во тоа успеа само со Хрватска, но на тој негов единствен финален турнир оствари подобар резултат од повеќето светски тренери.

По отказот за Мирсад Јонуз, кој оствари мизерен резултат (Македонија е претпоследна во групата Б, зад Република Ирска, Русија, Словачка и Ерменија), губејќи ги сите поважни квалификациски натпревари за Еуро 2012, ФФМ се обиде да ангажира домашен стручњак. Меѓутоа, Ѓоко Хаџиевски доби ангажман во Саудиска Арабија, а другиот кандидат Чедомир Јаневски попрво ќе прифати тренерска клупа во грчка Кавала отколку жешката функција и непобедливата фудбалска опозиција во Скопје. Така, на листата на кандидатите останаа само тројца странци - Мирослав Блажевиќ, славниот германски фудбалер Клаус Аугенталер и „малиот голем Французин“ Алан Жирес. Ако се подвлече линија под резултатите, искуството и репутацијата, во Скопје не би требало да има дилеми - Ќиро е апсолутен фаворит. Единствените референци на Аугенталер и на Жирес се импозантните играчки кариери и младоста.

„Ако го прифати повикот, Ќиро Блажевиќ мора да знае дека доаѓа во многу тешка средина“, ни рече во телефонски разговор Ѓоко Хаџиевски. „Македонија ги изгуби и теоретските шанси за пласман на ЕП, па новиот селектор ќе мора да ја обнови репрезентацијата и да ја подготви за квалификациите за СП 2014 во Бразил. Македонија има многу добри играчи и за Блажевиќ тоа би бил предизвик и голем мотив...“.

Ќиро никогаш не ги загуби мотивите, посебно кога се во прашање прсторите на поранешна Југославија. Со Хрватска го оствари најдобриот и, веројатно, неповторлив резултат во историјата, во Босна дојде на прагот на Светско првенство и падна во судирот со Португалија, а во Македонија би ја дочекал „третата младост“. Првата беше во Загреб, втората во Сараево, третата го чека во Скопје. Одисеј на југословенскиот фудбал, кој лебот го плаќаше во осум валути, в петок би можел да потпише договор и за - денари! А Ќиро е како сликарот Салвадор Дали - ја нема таа валута што не е во состојба да ја прими!

Македонците, веројатно, знаат дека покрај Ќиро оди и - политиката. Иако тоа нема да им се допадне на многумина, меѓутоа, Ќиро Блажевиќ во 1982 година беше автор на хрватската фудбалска пролет, во 1998 година тимот се составуваше во Туѓмановите „двори“ и беше една од најдобрите во светот, во Босна го крена народот на нозе и репрезентацијата конечно имаше национален предзнак. На Македонија политичкото и фудбалско обединување и' се и тоа како потребни и Ќиро е идеален магнет. На Албанците им се приближи уште во 1985 година во Приштина, Македонците му се наклонети...

Не верував дека Ќиро ќе се реши за уште една печалба. Верував дека во есента на животот ќе се повлече во живот без стрес и медиумско тормозење. Тогаш се сетив како еднаш на брегот на Женевско Езеро му се развика на семејството, велејќи: „Сакам да умрам на тренерската клупа, а не во старечки дом!“. Тој негов немирен дух, веројатно, ќе го однесе во Македонија, која под водство на Среќко Катанец оствари неколку големи резултати, меѓу кои и 0:0 со Англија на „Олд Трафорд“. Со доаѓањето на Ќиро целиот македонски фудбалски свет, вклучувајќи ја и опозицијата (Панчев, Рингов), би застанале под исто знаме.

Ќиро Блажевиќ, веројатно, ќе се обиде уште еднаш и поради Златко Крањчар. Сака на своето его да му покаже дека и тој може да го направи тоа што Крањчар го оствари со Црна Гора! И додека Крањчар во Подгорица стои мирно на „свјетла мајска горо“, не чудете се ако наредната недела слушнете од Ќиро: „Ја сакам Македонија!“. (Јутарњи лист)