Си велам

Груевски или Црвенковски...

Ерол Ризаов

Двајца најомразени најсакани личности

Никола Груевски и Бранко Црвенковски се мојот избор на личности на годината што изминува. За овие двајца луѓе и во 2010 е потрошена цела река мастило. За нив најмногу е пишувано и говорено преку македонските мас-медиуми. Со нив легнуваме, со нив стануваме. Тоа се двајца најсакани и најомразени личности во земјата. Не само што тие меѓу себе се мразат туку и ние се мразиме затоа што тие се мразат, а често не се ни познаваме и нема што да делиме. Цели семејства и најблиски пријатели до смрт се раскарани поради Никола и Бранко. Повеќе веруваме во нив отколку во себе. Чекаме овие месии во 21 век да не' однесат во ветената земја, да ни ги решат и проблемите што сами треба да си ги решиме. Од нив направивме исцелители со божја моќ. Ете тоа ни го направи жестоката партизација, нашиот провинционализам, општа и политичка некултура, се разбира и големата сиромаштија. Таа е најподатлива за манипулација. Блазе си им на оние што се рамнодушни и на оние што не се вознемируваат од македонските божји пратеници.

Тоа е така во Македонија. Во светот ранг-листите на популарност изгледаат сосема поинаку. Таму на првите места се актери, музичари, шоумени, спортисти, литерати, нобеловци, научници.... па потоа доаѓаат големи државници и успешни деловни луѓе. Сите тие со нешто ја задолжиле својата домашна и светската јавност, направиле некаков голем подвиг, ремек-дело, научен изум, склучиле мир, спасиле луѓе, помогнале на болните и на сиромашните, за тоа добиле големи признанија и награди на меѓународниот пазар каде што владее немилосрдна конкуренција, каде што нема место за лажни вредности и за локални патриоти.

А со што не' задолжија нашите главни јунаци во чиј знак поминува и оваа година.

Најнапред му ја честитам Новата 2011 година на премиерот Никола Груевски, без грам цинизам и иронија му посакувам добро здравје и среќа, бидејќи навистина ќе му треба многу здравје и среќа и нему и нам да го издржиме овој терор и сиромаштија што се надвиснале над Македонија. Искрено посакувам да доживее целосен пораз неговата политика. Само со пораз на таа нова преродбеничка политика може да се запре немилосрдното разуздано трошење пари на граѓаните и задолжување и на уште неродените генерации. Потрагата по нов антички идентитет со изградба на грандиозни објекти претставува срамен кич и историски фалсификат поради кој Македонија ги изгуби своите пријатели и симпатии во светот. Лесно е да трошиш туѓи пари. Голем грев е твоите долгови да ги оставиш на неродените деца. Фрлајќи милиони во пославно минато, ќе ги однесеме во бедна иднина. Нашите деца и внуци најскапо ќе ја платат авантурата на последните македонски фараони од 21 век.

Интервенциите на политиката во науката е еднакво како да се спротивставувате на природните закони. Кога власта се јавува како нарачател на наука и како мецена на уметноста, крајниот производ е политички бофл, безвредно ѓубре. Кулите од карти, колку и да има бетон во нив, на скопскиот плоштад не се македонски приоритет. Тие ќе бидат тажна хроника на едно мачно време. Време кога во Македонија е поразен умот и разумот.

Триумфалните капии, лавовите, Алексадар Македонски качен на Букефал со копје што ги допира облаците, арената „Филип Втори“ за 35.000 гледачи, која ќе се полни еднаш годишно, столбовите, античките фасади и куполи несвојствени за ова поднебје само ги откриваат незнаењето и мегаломанството на властите кои своите комплекси ги лечат вградувајќи се себеси во историјата. Успехот на една политика не се мери според должината на копјето на Александар Македонски, ниту по височината на неговиот коњ или по рикањето на лавовите, ниту по празните седишта на арената „Филип Втори“. Поразените поминуваат под триумфални капии на Балканот, бидејќи само таму се слават поразите.

Четиригодишниот скор на владеењето на Никола Груевски во главните политички и економски приоритети се сведува на полош стандард на живеење на населението. Поголема сиромаштија. И натаму најголема невработеност во Европа. Полош вкупен квалитет на живеење. Целосен застој на демократските процеси. Нарушување на човековите права и слободи и силен притисок врз слободата и независноста на медиумите. Контролирано судство и селективна правда. Целосна блокада на европеизацијата на Македонија. Замрзнати евроатлантски интеграции. Целосно преземање на власта во рацете на еден човек е апсолутна власт, која моментно, освен во Македонија, не постои ниту во една европска држава. Сите институции на системот во Македонија го чекаат конечниот збор на Никола Груевски. Но, апсолутна власт значи и апсолутна одговорност. Затоа сум многу построг во оценките спрема Груевски.

Бранко Црвенковски го трча последниот круг. Повеќе нема право на грешка. Последната голема грешка е 2004 година кога наместо на вонредни парламентарни избори, отиде на пензионерското работно место претседател на државата. Лошото владеење на СДСМ ни ја донесе оваа елементарна непогода и политички земјотрес на новите вмровски јаничари. Црвенковски е категоричен дека е тој човекот што ќе го порази Груевски. За да му поверуваат уште еднаш, до граѓаните треба во текот на 2011 година да достави цврста гаранција дека ќе ја тргне хипотеката над Македонија и дека нема да го порази само Греуевски, туку неговата политика.

И на Црвенковски му посакувам во Новата година многу здравје и среќа. Ќе му требаат во големи количини. Мачно е чувството ако навистина само еден човек може да го порази Груевски.

Имаме ли друг избор освен Груевски или Црвенковски. Јас мислам нема. Тоа многу кажува и за нас два милиона , а не само за нив двајцата.