Си велам

Македонското срце бие со тахикардија

Ерол Ризаов

Уште нема одговор од нашите водачи дали ја оправдавме независноста

Македонското срце бие во седумосмински ритам. Ова е мотото на големиот утрешен спектакл во чест на 21-годишнината од прогласувањето на независноста на Република Македонија. Градскиот стадион во Скопје, кој само за сто милиони евра стана Арена „Филип Втори“, ќе го покаже целиот свој раскош и убавина која се комплетира до совршенство кога е полн до последното место. За само 20 денари добивме билет и подарок што вреди неколку пати повеќе. Ќе можеме да ги гледаме и слушаме во живо најголемите балкански музички ѕвезди. Ќе ги пееме со нив нашите безвременски песни од богатото музичко и културно наследство. Ќе биде тоа неповторливо чуство. Голем сенароден хор ќе ја пее одата на радоста за среќен и убав живот. Владата го нарача овој вознес да го почести својот народ за 21-годишниот период самостојна држава и да го прослави историскиот датум кога ја зедовме судбината во свои раце.

Се разбира, ќе одиме таму да се радуваме на големиот празник и да ја доживееме одблизу чудесната вечер. На граѓаните им треба како дожд во пустина една ваква голема забава, малку опиум, за миг да ги заборават сиромаштијата, скапотијата, големите грижи и страдања. Дајте му на народот вино и циркус и тој ќе биде мирен, е познатата политичка парола и доктрина уште од Римската Империја. Но, очигледно колку им треба на граѓаните оваа адреналинска инекција уште повеќе и' треба на власта да покаже колку е среќен и задоволен народот, да испрати јасна слика и порака дома и до светот дека фабриките, со најмногу вработени, за производство на среќа, радост и убава иднина работат 24 часа на ден без престан во три смени. Иако не е вообичаено на овој начин да се прават големи спектакли и гламурозни прослави на датуми кои не се јубилејни како 20, 25, 30 години, политиката секогаш кога и' треба тоа, го влече овој кец од ракав, бидејќи лесно со својот патриотизам ќе ги прегази зајадливите кои дрдорат за злоупотреби на власта и парите на граѓаните во партиски цели. Кога се ближат избори, а колата тргнала низ ридот, големите спектакли се убава одбрана за власта, ама, за жал, траат само една вечер.

По брзиот и возбудлив седумосмински ритам, доаѓа мачно секојдневје кога срцето натоварено со грижа како да се преживее чука со тахикардија. Трокира пумпата од гајлиња, од изгубени надежи, од беда, безизлез и неизвесност. Ситуацијата е прилично инфарктозна. А, еве и зошто.

Редовните читатели веќе знаат дека подолг период во пресрет на Денот на независноста јавно поставувам едно прашање на кое никогаш нема одговор од македонските политички елити кои ја водеа државата сите овие години на слобода и самостојност. А, нема ни деманти на фактите кои притоа јавно ги соопштувам. Па, еве да го повториме суштинското прашање. Ако независноста на Македонија е вековен стремеж и сон на многу генерации, ако сме ја заслужиле и платиле со крв државата, дали таа самостојност и независност во изминатите веќе 21 година ја оправдавме. Дали успеавме да направиме за две децении просперитетна демократска држава. По меѓународните стандарди, успешноста на една политика се мери по тоа како живеат граѓаните, односно каков е квалитетот на нивниот живот, нивниот стандард, сиромаштија, (не) вработеност, каква е стабилноста на државата, нивото на демократијата, човековите права, слободи, неговата околина, функционирањето на правната држава и до каде се стратегиските определби на Македонија за нејзината европеизација како врвен приоритет кој во себе ги содржи сите погореспомнати предуслови

Чинам дека одговорите добро ги знаете, но еве за тие што не знаат, или не сакаат да ги знаат, да ги повториме по ред: граѓаните на Република Македонија живеат полошо отколку пред 21 година по сите мерила и параметри. Најсиромашното население во Европа живее во Македонија. Според најмеродавни и најстручни критериуми изработени од најугледната агенција на Обединетите нации, која по десетици егзактни и научни методи го мери квалитетот на живот што го опфаќа просечниот век на живот, пристапот до добро образование, квалитетна здравствена заштита, нивото на стандардот и низа други параметри Македонија е последна во Европа. Во Македонија, најмногу од цела Европа, има невработени млади луѓе со завршено средно обр��зование - 38 проценти. Во Македонија, најмногу од цела Европа, има невработени со високо факултетско образование - 52 процента. Во Македонија, најмногу од цела Европа, има невработени од сите категории граѓани со и без образование. Ако развојот на Македонија во 1998 година изнесувал 54 проценти од просекот на ЕУ, денес е длабоко под 40 проценти.

Одиме понатаму, каква е стабилноста на државата која, пред се', зависи од меѓуетничките односи, нивото на демократијата, човековите права и слободи и функционирањето на правната држава. Се разбира, има и други параметри, но овие за нас се најважни и најчувствителни. Мислам дека на сите ни е јасно дека по 2001 година првпат влегуваме во најголема затегнатост на меѓуетнички план. Како што се' погласни се повиците на единство и помирување, етничката поделба меѓу Македонците и Албанците е се' поголема и позагрижувачка. Социјалдемократите и вмровците на Бранко Црвенковски и на Никола Груевски направија пакт против социјалдемократите и вмровците на Али Ахмети и на Мендух Тачи во парламентот. Тоа нема да не' одведе на добар пат. Бранко, Никола, Али, Мендух застанете малку ако Бога знаете. Со кого ќе владеете ако го закрвите народот. Вкупните процеси на демократијата се во длабок застој, а во повеќе сегменти на човековите права и слободи Македонија драматично назадува. Функционирањето на правната држава е во постојана агенда на забелешките на ЕУ за кои сите македонски влади признаваат дека се на место.

Европеизацијата на Македонија, исто така, е во ќор-сокак. Се' погласни и се' поразочарувачки се пораките од чиновничкиот врв на ЕУ дека додека не се најде заедничко решение со соседна Грција, нема преговори и нема влез во ЕУ и НАТО. Полни се куферите на претседателот Ѓорге Иванов со овие пораки од неговата последна лекција во Брисел. Грчките црвени линии стасаа и до Бугарија. Не е исклучено во скора иднина да продолжат и до Србија и до Албанија.

Ете тоа се нашите резултати кои кажуваат дали ја оправдавме независноста и самостојноста на државата. Секогаш има милион оправдувања и многу други виновници зошто е тоа така. Но, да не заборавиме успешноста на една земја и нејзините политички, деловни и интелектуални водачи се мери според остварените резултати, а не по тоа кој е виновен, кој ги спречил и кој не мрази.

Среќен празник и внимавајте малку на себе и на ритамот на срцето.