Едиторијал

Сите на улица!

Билјана Јовановска

Ако навистина денот по утрото се познава, тогаш оваа година многу почесто ќе излегуваме на улица, на протести. Нема сомневање дека протестите ќе бидат масовни бидејќи народното незадоволство од ден на ден се зголемува. И тоа драстично. Владата се однесува како да не е од Македонија.

Заинтересирана е само за туркање на сопствените проекти и око не и' трепнува што македонскиот граѓанин нема работа, што не може да си го продаде производството, што живее полошо од кога и да е порано, што лекарите се незадоволни, што на универзитетските професори им е преку глава некои „нови клинци“ да практицираат власт и да им ја деградираат и вулгаризираат професијата...

Кога станува збор за гневот што се насобира со години, стечајците од Куманово, кои залудно протестираат со месеци, се рекордери на долги патеки. Само што нема фајде од нивната борба.

За жал, се изложуваат на трошоци, доаѓаат пред Владата и се' завршува со канонадата од јајца врз лавовите, врз спомениците од проектот „Скопје 2014“.

Кај оние од „Илинденска“ нема „прием“ за н��што и за никого. До кога - веројатно ќе покажат најавените протести. Два месеца наназад сериозно брануваат тутунарите, а последниот пат на истурањето на гневот пред Собранието присуствуваа сите незадоволни од земјоделската бранша.

Ги обедини маката и игнорантскиот однос на власта. Само што и тие се вратија дома со старите проблеми. Всушност, со проблем плус зашто власта сега ги бара за да им зема отисоци и да утврди кој ги фрлал пластичните шишиња и кој ја кршел оградата пред Собранието.

Од денес почнува нова серија протести. Први се лекарите од Стоматолошкиот клинички центар, ќе ги напуштат ординациите и предупредувачки ќе излезат на мирен протест поради неадекватните услови за работи и намалените плати.

По нив ќе следуваат нивните колеги од Психијатриската болница во Бардовци, а ако власта и натаму се прави на три и пол, за еден месец над шест илјади доктори ќе се соберат на масовен протест. Во меѓувреме, Владата не прави напор да изгасне ниту еден оган.

Остава да тлеат и одново да пламнат. Одвреме-навреме и самата ги распламтува. Не го смирува револтот на тутунарите, исто како што не ги ферма ниту лозарите, стечајците... сите оние на кои им догоре до прстите и гневот веќе го излеаја или допрва ќе го пренесат на скопските улици, на локалните патишта или на граничните премини, сеедно.

Универзитетските професори кои секаде во светот се движечка сила за сите промени, кај нас со децении беа пасивни, молчеа. И сите им забележувавме.

Сега очигледно им пукна филмот и в четврток, по цели 14 години, решија да и' кажат на власта едно големо - не за упадите во уставно загарантираната автономија, за изнасилените измени во Законот за високо образование, за расфрлањето со буџетски пари за фамозното рангирање на Шангајската листа...

А чие трпение ќе биде подолго, па ќе видиме.

Кај и да е.