Поглед

Парада во Скопје

Горан Адамовски

Од идната година, Скопје, ќе влезе во друштво на европските метрополи на кои им се случува „Парада на гордоста“. Но, популарната „геј-парада“ не ги прави сите среќни. Поголемиот дел од луѓето ќе одмавнат со рака и ќе речат дека „нема што пе..ри да шетаат низ град“, а не е мал бројот на оние што ги навредуваат и им се закануваат на тие што ќе учествуваат. Европската култура тешко фаќа воздух во балканската крчма.

Иако идејата на невладините организации е далеку од реализација, евентуалната „геј - парада“ ќе отвори многу работа за сите. Организаторите ќе треба својски да се потрудат да ја изменаџираат прошетката, а полицијата, пак, да обезбеди ред.

Вакви паради има и во најблиското опкружување. Кога се случува во Белград, главниот град на Србија е како воена зона. Хулиганите со душа го чекаат денот да се пресметаат со „хомосексуалци и лезбијки“, а ништо подобро не е ни во Сплит. На Загреб, пак, му требаа неколку години да се смират страстите. Човек полесно ќе истрча маратон, отколку да ги прошета тие 500 метри.

Ако се оствари иницијативата, и Скопје ќе се соочи со слични искушенија. Дали Македонија е кадарна да организира „геј-парада“ и колку Македонците се подготвени да имаат разбирање за различните од себе? Јавноста ќе дебатира зошто мора да се одржи „Парада на гордоста“? Едни ќе речат дека на таквите собири има повеќе полиција отколку учесници, други ќе тврдат дека ранливите групи не се дискриминирани во земјава, трети ќе ги фрлаат в лице европските бројки, според, кои, Македонија е на дното од листите кога се во прашање кршењата на човековите права. Некој ќе го спомне насилството на мирниот протест против изградба на црква на плоштадот „Македонија“... Што и ��а биде, скопјани сакаат само едно: мир.