Прометеј, Љупчо, Тодор и Снежана

Тодор Петров како Прометеј, единствено со пешкир околу себе ме дочекуваше дома, и' соопшти Љупчо Георгиевски на јавноста, објаснувајќи дека нападите кон него од првиот човек на Светскиот-македонски конгрес биле од емотивна природа. Дали Снешка одеше кај Прометеј, возврати Петров, алудирајќи на сопругата на Георгиевски.

Нивната скандалозна полемика веќе два дена ја забавува јавноста. Поранешните парламентарни колеги со сочни коментари негираат дека некогаш имале исти ставови.

Се' започна кога лидерот на ВМРО-Народна, Љупчо Георгиевски во интервју за неделникот „Фокус“ изјави дека знаел зошто Петров го напаѓа.

„Вистинскиот проблем на Тодор Петров со Љупчо Георгиевски не е ниту историјата, ниту идеологијата, ниту политиката. Мислам дека станува збор за емотивен проблем што го има тој човек. Имено, некаде во 1993 година, живеевме во иста зграда. Тоа беше време кога тој се обиде да се приближи кон ВМРО-ДПМНЕ. Тогаш почна често да ме кани на кафе за да ги погледнеме амандманите што тој често ги поднесуваше во Собранието. И тука немаше проблеми. Проблемот настана кога на тие консултации почна да ме дочекува гол како Прометеј, со само една крпа на појасот со образложение дека штотуку се истуширал. Тоа се случи едно трипати. Мислем дека уште тогаш на Тодор Петров му дадов јасно на знаење кои се разликите меѓу Александар Македонски и Тодор Александров“, рече Георгиевски.

„Каде се случила, господине Георгиевски, таа емотивна голотија? Кај мене дома? Ами ако првиот пат не ви се допаднало оти седам до вас гол, што мајка баравте дури трипати да доаѓате на голо? А, ако навистина тоа се случило, кај кого е емотивниот проблем, кај тој што бил гол дома, или кај оној што одел кај голиот, дури најмалку три��ати кај него дома? И, и' кажа на Снешка како изгледам гол? А, ја праша дали и таа доаѓаше кај мене на голо? А да не не е во прашање мојата емотивност, туку вашата сексуалност? Скраја да е, Љупчо Георгевски никогаш не бил кај мене дома, никогаш! Која одвратност од човек кој, за жал, беше и ќе остане за навек само една голема маскота на туѓи и други центри за демонтажа на Македонија“, остро возврати Петров.

„За лица од типот на Георгиевски и да не зборуваме, за нив е потребна терапија, но во Идризово, доживотно, не за голотиите, туку за велепредавството“, констатира Петров.

Што може да се каже како заклучок на оваа „дискусија“? На прв поглед изгледа како пресметка на некогашни истомисленици бидејќи во почетокот на деведестите години Тодор Петров како независен пратеник во парламентот дејствуваше блиску до ВМРО-ДПМНЕ. Но несомнено може да се сфати и како увертира во тоа што ќе следува на локалните избори следната година. (Г.А.)