Мислења

Боговите ги убија во теме

Арсим Зеколи

По спектакуларните апсења на „радикалните исламисти“ и тивкото ослободување на голем број од нив, дилема е дали оваа Влада бараше мотиви или злосторници?

Следејќи ги петочните протести, се запрашав колку од тие млади лица со зелени бајраци во раце и арапски повици врз усните слушнале за ЦРС - Католичките Служби за Помош, чие присуство во Македонија годинава ја слави својата дваесет-годишнина. Не верувам дека многу, иако би требало да знаат, бидејќи благодарение на оваа Американска католичка хуманитарна организација, но и мудроста на тогашниот и сегашен Претседател на ИВЗ Сулејман Реџепи, многу од нивните родители во раните 90-ти добиваа хуманитарна помош во храна, школска опрема, дрво за огрев. Илјадници граѓани на оваа земја, вклучително од исламската вероисповед, но и илјадници бегалци од Босна, Хрватска и Косово, преживеаја и ги израснаа своите поколенија благодарение на десетиците милиони долари од верниците на Католичката црква и американските граѓани, донирани за спас на таму некои непознати луѓе, од друга вера или нација.

Кратенката ЦРС денес бледнее на кутиите фрлени по подрумите и таваните, бледнее и сеќавањето на моите драги пријатели Џенифер, Лиза, Сара, Бруно, Дезире, Роберта, Тино, Хајке, Франческа. Недоволна е и мојата лична благодарност до овие луѓе за се' што имаат сторено за луѓето од ова поднебје и за тие млади лица кои денес не се ниту свесни дека многу од нив би имале сосема друг живот, да не беа тие мали подароци дадени во име на екуменска човечка љубов.

Но да се вратиме на траорната денешнина во која жртвите и нивните блиски како да се фрлени на страна и чија трагедија како да е повторно искористена за краткорочни политички триумфалистички поени. После спектакуларните апсења на „радикалните исламисти“, пред камерите, и тивкото ослободување на голем број на истите, се наметнува дилемата - дали оваа Влада бараше мотиви или злосторници? Судејќи според редоследот на настаните впечатокот е дека фокусот бил врз мотивите, иако ефектот и веродостојноста на целата истрага би била поубедлива и потешка за манипулација доколку фокусот би се засновал на факти со која би се докажала директната поврзаност на злосторот. Оттаму, обвинувањата за радикален исламизам како мотив се можеби медиски „секси“, но во отсуство на конкретни факти и докази, таквиот приод ќе резултира со дополнително јакнење на манипулацијата на религиските децибелажи во јавноста кои потполно ќе ги заглушат аргументите на истрагата.

Затоа, од пиетет кон убиените и нивните семејства, да ги сочуваме овие последни атоми на надеж дека надлежните ќе најдат сили во себе да си ги средат приоритетите и ги посочат убијците според криминалистички и судски докажаното, наместо да се анимира и замајува јавноста според политички или националистички посакуваното. А доколку истрагата покаже и докаже дека зад убиствата стојат навистина лица инспирирани од „исламски радикализам“, наместо протести и арапски пароли посоодветно би било да се примени исламскиот суд за екскомуникација од верата, наречен „надвор од Исламот“.

Но, од друга страна не може да се премолчи пежоративната манипулација на религијата од страна на некои политички партии кои упорно го злоупотребуваат исламот за добивање поени преку градење имиџ на некакви си заштитници на христијанството. А воедно молкум преминуваат преку отворени изблици на христијански фундаментализам и неказнета омраза кон муслиманите, со што само потврдуваат дека кај нас има премногу религија и премалку вера, премногу Исус и Мухамед а многу малку Господ Бог.

Впрочем, каква е таа демо-христијанска политика која премолчува, толерира и дури индиректно финансира порнографски изблици на омраза како што можевме да видиме во Вевчани? Што е христијанско во толерирање на повиците за небаре величање на дејствата на еден Брејвик или повикување на смрт на луѓе поради различно мислење? За жал, таквиот однос кон духот на христијанството не може а да не не' потсети на една позната песничка од едни други времиња – „петокрака са пет рога / боримо се против Бога / не боримо се против Христа / Христ је био комуниста“.

За разлика од Албанија и Косово, некои од Албанските политички партии во Македонија се декларативно национални, но оперативно длабоко поврзани во флерт со религијата, чиј биоритам го добива својот зенит пред секоја рунда избори. Таквиот флерт за грст гласови од најсиромашните и лесно манипулативни слоеви на општеството сега полека се заканува да премине во тупаница усмерена против идентитетското и политичко ткиво на албанското општество. Впрочем, иако манипулативните идентитетски игри главно се врзуваат за Македонците, вистината е дека своевремено или уште порано таквите манипулации се имаат појавено и кај Албанците преку квази-интелектуалните тврдења за некакво си „мнозинство на идентитети на Албанците во регионот“, зад кое всушност се затскрива чисто профитерски проект за контрола и манипулација со гласачите Албанци и нивното држење во сепаратно идентитетско трло базирано врз албанство и ислам.

Таквиот „научен“ приод, комбиниран со слаби политички, образовни и културни институции, растечка корупција, криминал и непотизам, во пракса доведе до јакнење на религиозниот сентимент, на сметка на националниот идентитет на Албанците во Македонија. Оттаму, присутната гласност на Исламот не е резултат на некаква предодреденост на Албанците кон верата, туку е резултат на руинирањето на етиката на Албанската политичка кауза од страна на нејзините претставници и нивната слепа лично-профитерска опседнатост со пари, моќ и сила - по секоја цена.

Свеста за влијанието на религијата е присУтна кај сите Албански политички партии, кои својот флерт (не)успешно го прикриваат со декларативно величање на православни Албански дејци или колнење во Мајка Тереза, додека пак на терен шуруваат со припадниците на бизнис-исламот во борба за обезбедување изборни гласови. Со други зборови, краткорочниот политички де факто интерес надвладува над декларативната де факто маска.

Но иако не треба да се потцени, сепак влијанието на исламот врз националниот идентитет на Албанците е во постојан, дури рапиден пад, благодарение на јасниот и недвосмислен службен, политички и медиумски став од страна на Албанија и Косово како пиемонти на националната албанска свест, но и на помладите генерации кои иако ја култивираат етичката компонента на Исламот како интимна определба, одбиваат истата да ја прифатат во политички или национални рамки. Од територијален аспект, влијанието на политичкиот Ислам е се' уште присутно во Скопје и донекаде во Куманово, и тоа поради крајно лошата економска состојба. Но и во нив се чувствува забележителен пад на влијанието и раст на свеста дека и религијата е бизнис, од кој богатите се богатат уште повеќе а сиромашните се осудени на клечење.

Наш став

Објавувањето колумни и мислења од надворешни автори е одраз на намерата на „Утрински весник“ да биде влијателен глас на заедницата. Но, напоменуваме дека не се согласуваме секогаш со ставовите што ги изнесуваат нашите колумнисти, особено кога станува збор за лични дисквалификации, етикетирања без основа и извртување на контексти со цел да се наштети на други личности од која било сфера. „Утрински весник“ се оградува од таквиот речник и конотации и ги смета за непримерни во јавната комуникација.