Досието „Богдановски“ зрело за лустрациска обработка

Дел од поткажувачите се' уште се политички активни, тврди писателот Миневски, кој го истражувал досието на основачот на ВМРО-ДПМНЕ

„Не го познавав Драган Богдановски лично, но од досието на УДБА, од околу 10.000 страници, кое имав шанса да го видам, може јасно да се види дека тој бил подложен на ужасна тортура, која завршува со загадочна смрт во возот со кој патува од Малме за Копенхаген“. Со овие зборови писателот и новинар Блаже Миневски го најави својот се' уште ненапишан роман за идеологот и еден од основачите на ВМРО-ДПМНЕ, Богдановски, на панел-дискусија по повод 14 години од неговата смрт, што се одржа во Музејот на македонската борба.

Миневски, трогнат од она што пишувало во досието на Богдановски, потенцираше дека доколку се следат внимателно белешките (во кои, како што вели, стои и точното време кога купувал жилети) и на кој начин тие се исреплетуваат, може лесно да се дојде до имињата на луѓето кои работеле на овој случај.

„Лично дознав кои се некои од кодошите. Некои од нив се' уште се активни на политичката сцена, а некои дури водат и институции“, вели Миневски, кој, практично, со вакви тврдења открива дека досието „Богдановски“ е плоден терен за лустрациска обработка. Со тоа, тој, веројатно несвесно, се стави на страната на познавачите на оваа проблематика кои упорно тврдат дека овој процес отстапи од првичната замисла и се претвори во партиска борба, во која беше на суров начин извалкано името на некои видни личности од општествениот живот.

Според Миневски, животот на Богдановски е филм кој не може да се замисли. „Затоа нема ништо да измислувам тука, само ќе го пренесам тоа што се случувало. Ќе се обидам да ја реконструирам таа атмосфера. Неговото киднапирање во Париз, потоа носењето во Љубљана, каде што го пречекува човек на УДБА со тиквешки акцент, пренесувањето во Македонија, држењето две години во изолација во Јасен, 11 години затвор во ’Идризово‘, сето тоа ме потсети на романите на Агата Кристи“, посочи Миневски, а директорот на Државниот архив, Зоран Тодоровски, потсети дека судскиот процес го водел Јован Трпеновски, бивш министер за внатрешни работи, а сега адвокат.

Сето ова внимателно го слушаше и Гојко Јаковлески, еден од најблиските соработници на Богдановски, со кого, како што вели самиот тој, го споила заедничката идеја и цел - Македонија да биде самостојна и обединета.

Тој. дефинитивно. беше главна ѕвезда на собирот. Пред да го „нападнат“ присутните на дискусијата за заедничка фотографија, Јаковлевски потсети на ликот и делото на Богдановски.

„Тој е главен визионер за самостојноста на Македонија. Беше во првите редови на македонската патриотски ориентирана емиграција и неуморно и бестрашно се ангажираше за оживотворување на илинденските идеали, чија основа и крајна цел е обединување на Македонија и создавање самостојна држава“, рече Јаковлески, кој тврди дека Богдановски бил реалист и не се занесувал дека во време на современите политички констелации може да се обединат трите дела на Македонија.

„Обединувањето на Македонија го гледаше во рамките на обединувањето на Европа. Како, да речеме, Германија и Франција. Двете држави воделе жестоки војни, а сега меѓу нив практично нема граници“, додаде Јаковлески, кој речиси по секоја своја мисла добиваше громогласен аплауз.

Но, звукот од дланките на претседателот на ВМРО-ДПМНЕ, Никола Груевски, ниту, пак, на некој од неговите најблиски соработници не можеше да се слушне во салата, од проста причина што никој од нив не оцени дека е потребно да дојде во Музејот на македонската борба.

Нивното отсуство, иако добивме информација дека премиерот Груевски бил известен за дискусијата и за нејзината техничка организација, која целосно ја одобрил, несомнено претставува уште една цигла во контроверзниот ѕид меѓу ВМРО-ДПМНЕ и неговата, како што ја окарактеризираа дискутантите, чиста икона Богдановски.

Таквото воочливото партиско дистанцирање и релативизирање на дисидентскиот ангажман на Богдановски го иницираше нашето прашање до Јаковлески дали денешново ВМРО-ДПМНЕ го чувствува како континуитет на идејата за која се залагале тој и Богдановски.

„Тогашните водачи на ВМРО-ДПМНЕ го изолираа Богдановски откако оценија дека ја постигнале целта, ја освоиле власта. Никогаш не сум бил заинтересиран за политиката како професија. Повеќе сум бил врзан за идејата. А денеска таа ја губи борбата со бизнисот и профитот. Ни се случува среброљубие, непотизам, делење функции по некакви семејни линии. Тоа нема врска со она за што ние се залагавме“, емотивно искоментира Јаковлески во нашиот неврзан муабет по дискусијата.