Мое ќоше

Како да го придобиеме светот !?

Ерол Ризаов

Мораме да докажеме пред светот дека Грција не го прифаќа ни сопствениот предлог

Не стивнува новата вулканска ерупција што ја троши залудно енергијата на Македонија. Не' прекрива дебела наслага пепел од катастрофата што ја предизвикува сенародната кавга за лански праски. Двајцата најодговорни политичари Никола Груевски и Бранко Црвенковски ја отворија 21. летна сезона на македонската политичка сцена со драматична расправа за најглупавата тема што некогаш воопшто била отворена во светот, а која ја воделе со векови умни луѓе: колку ангели можат да застанат на врвот на една игла. По овие, наши лидери тргнаа цели стада поклоници и поданици аплаудирајќи секој по својот водач и фрлајќи со камен по другиот.

А, што се дели, чие наследство. Зошто се големите повици и претешките зборови на омраза. Се крчми ли богатството од 21-годишното владеење на нашите две најголеми партии. Си го мерат ефектот, секој на својот наштиман кантар, нашите политичари, државници, се разбира и ние го меркаме од страна нашиот голем придонес што ги избираме тие што не' внесоа во третата деценија на слободата и независноста уште посиромашни и победни отколку што бевме пред да дојдат на чело на државата. Секогаш има кавга кога нешто се дели според свои аршини, но најмачно и најбучно е кога се дели безнадежноста, неизвесноста и долговите. Очекувањата на гласачите по првите парламентарни избори кои беа повикани да го дадат својот глас за подобро утре се остварени до очај. Голем дел од нив веќе исполнуваат услови за старосна пензија, само што немаат ниту еден ден работен стаж или им недостигаат години откако останале без работа. Нивната најголема надеж е да добијат минимална пензија или социјална помош, поради инвалидноста и хендикепираноста што им ја нанесоа нивните идоли и избраници. Или пак големата ѓурултија е поради тоа што ги делиме резултатите, од лажното братство и единство што го заменивме со искрена и длабока меѓунационална омраза.

Премиерот Никола Груевски неодамна побара од светот да ја изнесе Грција на чистина како најголем виновник за украдената ни иднина. Ако правдата и правото, недвојбено, се на наша страна, тогаш кој е патот да дојдеме до целта. Како да го освоиме овој свет на интереси и сила со мирољубива непрофитабилна вистина. Таа одговорност паѓа најмногу на нашите политичари и избраници. Груевски вели направивме се' што е до нас. Резултатот покажува слаба оценка. Можеби многу сме работеле, ама тоа е како ученикот што не знаел ништо, па се оправдува кај професорот: ама јас многу учев. Тоа искрено признание може да значи толку ни се можностите, толку умееме.

Има ли нешто од што стравуваат моќните и силните. Да, и тоа многу. Тоа е нивната критичка јавност и слободните медиуми. Македонија не успеа доволно да ја анимира светската јавност, светските медиумски елити и глобалните интернет-мрежи за неправдата што и' се прави со најбесмислениот спор во поновата светска историја, да се оспорува основното човеково право на самоопределување и самоименување. Неинформираните највлијателни медиуми не можеа да извршат притисок врз своите влади. Наместо таа активност против големиот светски срам потрошивме милиони евра за контрола на сопствените медиуми и за целосно неуспешна скапа кампања за инвестирање во Македонија. И обратно, Грција одлично ја пласира во светот нашата антикоманија која поколеба многу наши пријатели и поддржувачи.

И Грција и Македонија имаат свои црвени линии. Грчката е ултимативно кумство за соседот со географска додавка на сегашното име, ерга омнес, за секоја употреба. Македонската црвена линија, иако не е јавно соопштена е позната и гласи: Република Македонија за сите употреби и сите времиња. ОН посредуваат за решение прифатливо за двете страни што е суштината и смислата на посредништвото. Досегашниот резултат е нула. Грција не сака ниту едно решение. Спорот не може да се разреши без арбитража на големите сили. Кој е начинот да го увериме светот во тоа. Единствениот начин е целосен консензус на сите македонски политички лидери и интелектуални и деловни елити дека Македонија се согласува на географска додавка на уставното име секаде каде што е во употреба апсурдната референца ПЈР Македонија. Уставот останува негибнат.

Грција експресно ќе го одбие и ова решение. Таа нема ниту демократски, ниту лидерски, ниту политички капацитет, ниту во парламентот, ниту во влијателната црква, да го прифати решението кое наводно го бара. По оваа наша понуда, Грција дефинитивно ќе биде изнесена на чистина пред светот. По што, би морало да уследи непристрасна арбитража. Ниту еден голем билатерален или каков било проблем меѓу балканските земји не бил решен низ целата историја без војна или арбитража на големите сили.