Знаел како, па заработил

Ако некој ви донесе зделка од 25 милиони евра, сигурно е дека претходно сте договориле провизија и треба да ја платите, и тоа е сосема дозволено

Нина Нинеска-Фиданоска



Кој е човекот што минатата година успеал да заработи 2,3 милиони евра од повремено вршење услуги? Какви се тие услуги што вредат толку многу, дури 2,3 милиони евра за една година? Која е таа компанија или компании во земјава што исплатиле толку висока сума за услуги? Дали е можно исплатата да ја извршиле државни институции или јавни претпријатија,

и постои ли целосна транспарентност и легалност на постапката? Многу прашања, засега без одговори, за успешниот скопјанец што само лани својата сметка ја збогатил за 2,5 милиони евра, од кои дури 2,3 милиони од „повремено вршење услуги по претходно склучен договор“.

Управата за јавни приходи завчера традиционално ги објави анализите на податоците од годишните даночни пријави. Бурата во јавноста не стивнува и околу прашањето кој е тој вработен во фармацевтскиот сектор што лани земал месечна бруто-плата од 92.000 евра. Дали тој е само вработен, или е и сопственик или акционер во фармацевтската компанија од каде што примил толку висока плата? Ако има и сопственички удел, која е логиката преку неговата компанија да си исплатува толку висока плата?

Даночните власти не обелоденуваат лични податоци за милионерите, со образложение дека станува збор за даночна тајна и за заштита на личните податоци. Остануваат претпоставките и логичните констатации за да се дојде до какви било „насоки“ кои би не' одвеле поблиску до милионерите.

Приходите од услуги во брошурата на УЈП се дефинираат како „Примања врз основа на договор за повремено или привремено вршење услуги“. Притоа, нема прецизна одредба дали станува збор за услуги кои се даваат на приватни компании или на државни институции.

Според наши сознанија, ситуацијата кај скопјанецот со 2,3 милиони евра заработени од услуги е „чиста“, а тој е човек кој и досега остварувал високи приходи по тој основ, и исто така педантно си ги пријавувал. Може да се слушне дека станува збор за личност што не е анонимна, односно не е непозната за јавноста во земјава.

Кога станува збор за фармацевтот, пак, со бруто-плата од 92.000 евра, со оглед што и лани прв на листата беше исто фармацевт, со бруто од околу 60.000 евра, се извлекува заклучок дека станува збор за истата личност.

Всушност, може да се разбере дека на листите речиси секоја година се

вртат неколку исти личности, односно успешни луѓе кои добро заработуваат, па ако некоја година биле во првите 10, на пример, следната можеби нема да бидат таму, ама пак ќе се најдат меѓу првите 20.

Консултантите велат дека посредништвото за некоја зделка и провизијата што за неа ја добиваат лица кои го донеле или го испреговарале тој голем бизнис, се сосема законски и прифатени секаде во светот, и тука нема ништо спорно. Според нив, не е спорно и ако државата исплати таква провизија на оној што, на пример, ќе и' донесе милионска инвестиција, а потоа таа ќе има начин како тоа да го оправда.

„Посредничкото работење е една од најпознатите и нормални услуги секаде во светот. Ако некој ви донесе зделка од неколку милиони евра, сигурно е дека претходно била договорена провизија од, на пример, 5 отсто, и сосема нормално е компанијата потоа и да го исплати тоа што било наведено во договорот. Сигурно дека тоа посредништво се прави за пари, како и секоја друга услуга што треба да се плати. Тоа е најзаконски на свет. Алал нека му се парите на тој што ги заработил, дотолку повеќе што најлегално ги пријавил и за нив платил данок“, вели д-р Горан Рафајловски, консултант во „Рафајловски консалтинг“.

Но, дали доколку државата е таа што платила толку висока сума за услуги, работата повторно е сосема чиста? „Зошто да не е? Ако некој и' донел огромна милионска инвестиција, зошто да не плати провизија. Не знам дали државата може да потпише таков договор, но ако некој помогнал да се донесе инвестиција, тука резултатите се видливи и тоа треба да се плати. Има механизми потоа државата тоа да го оправда. Има Државен завод за ревизија, кој проверува колку пари државните органи исплатиле и за што, и дали средствата биле легално исплатени. Тие средства сигурно се некаде евидентирани, значи државата ќе има механизми да се оправда ако правилно се потрошени средствата“, објаснува Рафајловски.

Тој слично размислува и за највисоката исплатена плата, повторувајќи дека луѓето „знаеле да ги заработат и ги заработиле парите, и што е најбитно, за нив платиле данок, и затоа треба да се поздрават“.