30.05.2012, 22:13 Поглед
Тајната на „Астерфест“
Сунчица Уневска
„Астерфест“ е успешна приказна. Осум години овој фестивал на краток и документарен филм, сплотен со прекрасната Струмица, покажува дека е можно и поинаку. Можно е да ги мотивирате луѓето ако им покажете дека верувате во нивните приказни и можно е да ги трогнете ако вистински го вреднувате нивниот влог и творештво.
Неслучајно, во Струмица токму средбите со авторите од сите страни на светот се негово обележје. Но, тоа се оние автори кои не се толку често присутни во јавноста, не, тоа се луѓе кои животот го посветиле на својата работа и кои, без оглед на одгласот, уживаат на свој начин во делата да го преоткриваат светот.
„Не сакам овде да зборуваме за мене“, рече бугарскиот режисер Рангел В’лчанов. Во дворот на прекрасниот манастир во Велјуса тој сметаше дека треба да ја слушаме тишината и вековните молитви, а не да зборуваме за нешто минливо, како што е филмот. Лаила Пакалнина, пак, од Латвија рече дека Венеција и црвениот килим е ништо во споредба со ова чувство и фактот дека народот во Струмица ја открил убавината во нејзините дела.
Затоа Струмица и „Астерфест“ се посебни, затоа што неверојатно се надополнуваат, затоа што умеат во секој агол од градот да откријат нови кинематички простори и затоа што народот го сака овој фестивал. „Астерфест“ има публика која ја вреднува големината на она што фестивалот и го носи. Не заборавајќи ги нашите творци и нивното наследство, олицетворено во наградите „Ацо Алексов“ и „Ѓорѓи Абаџиев“, не заборавајќи ги и младите македонски автори, кои често фестивалот ги открива и промовира пред нашата, но и странска публика.
„Астерфест“ е успешна приказна, која Струмица умее да ја препознае, но која со уште поголема поддршка лесно би била препознаена и многу пошироко. |