Вознемиреноста на Атина поради минатото

Причината за раздразливоста на атинската дипломатија при споменувањето на македонско малцинство треба да се бара во минатото

Грчката надворешна политика во моментов се обидува да го поправи нарушениот имиџ на државата, но и покрај тоа вниманието на атинската дипломатија и натаму е насочено кон главниот надворешнополитички непријател, кон соседот со два милионa жители, чие членство во ЕУ и во НАТО Атина го попречува со сите средства.

Ова во својот подолг текст под наслов „Гревот на Грција - историјата на еден (речиси) заборавен прогон“ го пишува Михаел Мартенс во германскиот весник „Франкфуртер алгемајне цајтунг“. Весникот, како што пренесува македонската редакција на Дојче веле, го анализира грчко-македонскиот спор од историски аспект.

- Причината за раздразливоста на атинската дипломатија при споменувањето на македонско малцинство треба да се бара во минатото. Во Грција во 1949 година се случи етничко прогонување, кое до денес не е вистински разработено. Пред речиси точно еден век, во Првата балканска војна Грција окупираше голем дел од историскиот регион Македонија од Отоманското Царство. Другиот дел, т.н. Вардарска Македонија ? припадна конечно на Југославија и едно мало делче (’Пиринска Македонија’) на Бугарија. Грците во големи делови од новоокупираната територија беа малцинство. Особено севернозападната гранична област кон Југославија беше населена од словенски селани. Мнозинството од нив, сеќавајќи се на нивното угнетувањето во Грција, во грчката граѓанска војна застанаа на страната на комунистите, што скапо го платија. Десетици илјади мораа да избегаат, и не смееја, поинаку од ’чисто грчките’ бегалци никогаш да се вратат, пишува „Франкфуртер алгемајне цајтунг“.

Во текстот се наведува и дека деновиве повторно дојде до заострување на дипломатскиот речник, поради барањето да се почитуваат правата на македонското малцинство во Грција, кое македонската Влада го истакна на средбата во Скопје со генералниот секретар на ОН, Бан Ки-мун.