Мое ќоше

Страв во ВМРО-ДПМНЕ

Ерол Ризаов

Какви промени подготвува Никола Груевски?

Најавите за темелна реконструкција во првиот, вториот и третиот ешалон на најголемата партија на власт предизвика поголем страв од пресметката со опозицијата и со Бранко Црвенковски. Видлива е тивката паника кај вмровскиот естаблишмент, но и кај целата владејачка партиска, но и коалициона структура. Сите нивни погледи се вперени кон лидерот Никола Груевски. Дворските игри и подметнувања се одвиваат преку тешка подземна битка. Престројувањата за подобри позиции меѓу патриотите и по вертикала и по хоризонтала се' уште се конспиративни, достојни на традицијата на историската ВМРО. Но, тоа е само впечаток на прв поглед и според она што само малку се наsира од некои изјави, нешто повеќе од некои премолчувања, а најмалку од медиумски информации и анализи.

Овојпат стравот е многу поголем од најавите за реконструкции на владата кои се вообичаени кога ќе дојде до замор на материјалот, големи неповолни политички потреси, економска криза, пад на популарноста на власта, грешки на министри, сканадали и афери. Во таков случај, премиерите за да ја дефокусираат јавноста применуваат добро испробана тактика позната уште откако постои државата и власта. Смените на поданиците, високите функционери и блиски луѓе до владетелот секогаш предизвикувале исклучително големо внимание. А, според тоа кој си оди, а кој доаѓа, јавноста си создава своја слика и приказна за значењето на крупните промени. Најновата реконструкција на Владата која е неминовна има сосема друга изнудена стратегија која треба да покрие неколку крупни нерешливи проблеми со кои се соочуваат граѓаните на Македонија.

Прво, ВМРО-ДПМНЕ и Никола Груевски влегуваат во седмата година на владеење. Досега ниту една партија немала таков ��днократен мандат, а до редовните парламентарни избори има уште цели три години. Не палат веќе обвинувањата што правеле претходните власти „15 години“ кога и де факто ВМРО-ДПМНЕ е повеќе на власт од СДСМ. Меѓутоа, локалните избори иако во суштина се комунални, се мерило на расположението на граѓаните цели две години пред парламентарни избори од што страхува Груевски. Но, дури и ова не е основниот мотив за големата реконструкција и за големите промени што се најавуваат.

Главна и најзначајна мотивација на Никола Груевски за евентуални крупни персонални и стратешки промени во политиките на владата произлегува од неминовните факти дека во изминатите шест години владеење, Македонија не ги унапреди демократските процеси, а според многу издржани критики македонската демократија со владеењето на ВМРО ДПМНЕ и ДУИ назадуваше. Најголемите светски државници, особено на малите народи и држави, одамна ја откриле формулата за развој на земјите кои немаат големи природни ресурси. Тоа пред се' се демократијата и образованието. Преродбата на Никола Груевски по шест години веќе се виде не се' одвиваше во ��аа насока. Вториот клучен момент е што во изминатите шест години не се подобри стандардот и квалитетот на живеење на граѓаните. Македонија и натаму е најсиромашна држава и со најголема стапка на невработеност во Европа. И натаму се блокирани стратешките определби за членство во ЕУ и во НАТО. Вината на соседите, особено на Грција, во блокирањето на Македонија веќе е потрошен ресурс за одржување на власта.

Како единствен крупен адут за одржување на власта останува зачувувањето на името на државата, каде што Груевски се појавува како заштитен знак и како посигурен гарант дека во евентуалните меѓуетнички конфликти со Албанците, тој е посигурен бранител на македонските интереси. По се' изгледа дека ни ова веќе не е доволно за одржување на власта и големи изборни победи. Единствена среќна околност за Груевски е што опозицијата се' уште е анемична и лошо организирана без доволна мотивација да се порази политиката на Груевски.

И конечно, што може да се очекува од големите најавени промени во политиката на ВМРО-ДПМНЕ. Ништо спектакуларно и драматично. Единствено е можна поголема пластична операција и подмладување на истиот политички остарен организам кој не може да понуди излезни решенија во петте клучни и најголеми интереси на Македонија: демократија и слобода, правна држава, стандард, работни места, Европа и НАТО. Не може за тоа постојано некој друг да биде виновен. Козметичките решенија како нова надеж ќе бидат лесно препознаени.