Мое ќоше

Како Цветан стана Хасан

Ерол Ризаов

Дали е лудило или беснило кога Цветан Димов ќе се прекрсти во Хасан Приштина или Никола Вапцаров во Имри Елези...

Четири училишта во скопски Чаир од денес имаат нови имиња. Цветан Димов се вика Хасан Приштина. Рајко Жинзифов го носи името Исмаил Ќемали, а Јане Сандански стана Јашар-бег. Никола Вапцаров се вика Имри Елези. Учениците на својот прв училиштен ден ќе влезат во своите стари училници, во своето старо школо, со ново име. Ова лудило нема крај и веќе преоѓа во беснило од кое нема спас. По ова, тешко може да се предвиди до каде може да оди човечката глупост. Судирот меѓу новиот македонски патриотизам и арнаутскиот инает не можат ништо друго да произведат освен омраза и шовинизам. Првите симптоми на оваа кобна болест станаа видливи во годините на слободата и демократијата. Свештениците и оџите кога немаат работа, крстат и говеда. Политичарите кога сакаат власт, прекрстуваат улици, училишта, мостови, патишта, аеродроми, стадиони, историја....

Денешните големи партиски првоборци и јунаци кои во животот не направиле ништо за татковината, освен што им помодреле градите од удирање за чалам и прстите им станале лепливи, без грам ум во главите почнаа да ги бришат имињата на народните херои кои својот живот го вградиле во темелите на првата македонска држава бранејќи го токму националниот идентитет. Кога овие идиоти го избришаа името на Стив Наумов од благодарницата на Македонскиот народ во чест на својот син кој загина за Слободна Македонија, мораше да знаат дека вршат национално предавство. Стив Наумов заедно со плејада народни херои загинати за Македонија со уште 20.000 жртви е крвавиот данок на најголемата македонска Револуција и војна за своја држава. Е кога името на Стив се брише за да се напише името на Тодор Александров, еден од најголемите македоноубијци, ете го новиот срамен епилог на хоророт што ни го режираа пред извесно време преродбениците. Сега, нивната работа ја продолжија нивните партнери, па се бришат имињата и на Цветан Димов, Рајко Жинзифов, Јане Сандански и Никола Вапцаров. И сега што. Патриотите ќе врескаат до небо лути на ортакот со кого ја делат власта. Демек ова веќе не може вака. Одиме на избори како во крстоносна војна, или џихад, за потоа пак да ја делиме власта.

Има тука уште нешто многу пострашно од примитивен популизам, незнаење на сопствената историја, радикален национализам. Тука има сеење омраза само за да се зајакнат партиските и лидерските позиции на ДУИ и ВМРО ДПМНЕ. Има ли поголемо предавство на националните интереси и на двете страни ако се посега по нешто најсвето само за да се победи на избори, да се освои власта. Она што во моментот се случува на политичката сцена на Македонија многу смрди на калкулантско заострување до точка на вриење на меѓуетничките односи. Министерот Фатмир Бесими положи цвеќе пред споменикот на паднатите борци на ОНА во Слупчане и за тоа одговара единствено пред својот врховен командант Али Ахмети. Другиот врховен командант Ѓорге Иванов нареди истрага да се открие како тоа офицери во Министерството за одбрана во македонски униформи салутирале пред споменикот на терористи. И сега истрагата, се разбира, ќе покаже дека е виновен јазовецот на кој ќе му се суди што го јадел житото без да го праша врховниот командант. Или кажано нашински, ако не можеш да удриш по коњот, удри по самарот. Министерот за народна одбрана на Македонија, Бесими, останува недопирлив иако му го с’снале неговиот заменик Димитрев. Врховниот командант на ОНА, Али Ахмети, е премиер на албанскиот дел на Владата, па затоа ќе настрадаат само офицерите кои имаат двоглав командант. Албанскиот дел од Владата преку министерот Адеми обнароди дека Владата работи во полн состав и нема никаков застој. Македонскиот дел е во Америка. Во парламентот нема застој, ама на повидок е бура. Дали ќе биде во чаша вода или ќе се прелее низ целата држава како главна стратегија на предвремените избори за иднината на Македонија бргу ќе видиме кога ќе се расправа за Законот за бранителите што ВМРО-ДПМНЕ го извади од ракав по цели шест години откако е на власт и по цели 11 години од воениот конфликт 2001 година. Оди сега ти најди му го крајот. Што мислите, дали овие луѓе се прават будали или прават будали од нас.

Еден совет за сите бришачи на имињата на улици, училишта, мостови, аеродроми, стадиони, пл��штади, фасади и историја. Не прекрстувајте ги објектите, зданијата, патиштата и историјата кои други ги изградиле и создале. Нивните имиња се свети. Изградете нешто корисно самите вие, па крстете го тоа како што сакате. Досега, главно, преправате и варосувате тоа што го изградиле тие пред вас.