Мое ќоше

Добредојдовте во Кодошистан

Ерол Ризаов

И наредните 20 години ќе се храниме со нашиот бербат

Дефинитивно си го најдовме вистинското име: Кодошистан. Пред извесно време ја употребив оваа алузија со доза на иронија, но и со сомнеж дека Македонија може да се претвори во африканско сафари на кодоши или во голема општа судница во постојано заседание. Мислев дека неколку години ќе се соблазнуваме над злосторствата на комунистичките поткажувачи што ќе ни ги откријат вмровските власти и комисии, а потоа ќе уживаме во предавствата на вмровските шпиони кои во изминатите 70 години ги обработила злогласната Удба, кои како мезе од живи луѓе, пак, ќе ни ги сервираат социјалдемократите кога ќе ја освојат власта. И така, наредните 20 години ќе се храниме со нашиот бербат, а и на нашите предци, додека целосно не се просветлиме и сите не добиеме шап и лигавка, што е вообичаено по такво јадење. Кога оно гледај Уставниот суд на Македонија, докажано антидржавен комунистички рецидив, најде дека многу одредби од законот се противуставни. И, нормално кога една таква ненародна институција ќе се осмели на една демократска власт да и' каже дека нејзиниот закон е против мајката на сите закони, тогаш ќе го смениме прво законот, па потоа и Уставниот суд.

И би нов закон. Ами како. Сега ВМРО-ДПМНЕ не' води по скратен пат во земјата на колективна опаљотка. Ако не можеме да влеземе во Европа, можеме во татковината на кодошлукот. Веќе нема трте, мрте. Сите г...а ќе испливаат на површина. Убаво ќе се види чија мајка црна волна преде. Би било идеално опозицијата веднаш да го прифати законот со неограничен рок на важење до откривањето и на последниот кодош. Аплаузите во парламентот и сите силни труби во медиумите треба да го означат почетокот на пресудната битка за расчистување со темното минато и со трагичната сегашност. По победата над мрачните сили, ќе стасаме во светла иднина. Новиот закон на една храбра Јованка Орлеанка од Струмица е фантастична арена за конечната пресметка со предавниците и непријателите. Секој за секого ќе може да бара какви гурабии јадел во присуство на полициски агенти од 1944 до 2006 година.

И така, еве, се наближува завршниот чин на најновата македонска трагедија. Сите сме во чистилиштето пред револуционерниот суд на најпатриотската партија. Оние што кодошеле во време на Информбирото поради чии клевети луѓе завршиле на Голи Оток и во други злогласни затвори и предизвикале страшни човечки и семејни трагедии денес, доколку се живи, би требало да имаат околу 90 години. Тие се најмалку атрактивни за Лустрационата комисија и оваа власт, бидејќи се безопасни да ја загрозат. Оние што кодошеле во времето на тврдиот социјализам во периодот од 1950 до 1970 и нанеле големи зла и несреќи денес, исто така, не се интересни, бидејќи тоа, главно, се луѓе кои се во пензија и над 70-годишна возраст. Значи, главната пресметка ќе биде насочена кон луѓето кои соработувале со тајната полиција по 1980 до 2006 година, луѓе кои денес имаат сила и моќ и се на политички функции, или се јавни личности и деловни луѓе кои можат да ја загрозат денешната демократија. Всушност, во овој факт се крие историски фалсификат на штета на Македонија и нејзиното поблиско минато.

Ако вистинските соработници на тајната полиција што предизвикале трагедии или си заминале од овој свет или со едната нога се на тој пат никој не ги бара, што ни преостанува за лустрација. Остануваат оние што кодошеле и соработувале со тајната полиција, главно, од 1975-1980 година до 1991-2006 година. Изедначувањето на тој период на Македонија и Југославија со тврдите режими на Бугарија, Албанија, Романија, Источна Германија, Чешка, Полска, Советскиот Сојуз е навистина голема историска грешка и неправда. Во тој период Југославија и Македонија, со својата демократија, со сите мани на еднопартиски систем, за целиот Исток, па и за дел од Запад, беа апсолутно подемократски и похумани општества. Денешното изедначување на Македонија од 1975 до 1991 година со тие режими не е само груб и срамен фалсификат, туку доказ дека македонската лустрација служи за политичка пресметка, а не за просветлување. Ете затоа со полно право ниту една поранешна југословенска република не донесе закон за лустрација. Со Кодошистан барем во нешто ќе бидеме први, пред сите други држави од некогашна Југославија. Каков усп��х.