Си велам

У��оре високо, удолу длабоко

Ерол Ризаов

Најдобро е ВМРО ДПМНЕ и ДУИ да се остават да владеат сами колку што сакаат и онака од ова не може да биде полошо

Работата дојде до онаа народната: угоре високо, удолу длабоко. Така некако ми изгледа сегашната ситуација во која се најде Македонија по „црниот понеделник“ од 24 декември 2012 година. Удолу длабоко поради флагрантното кршење на Уставот и драматичното суспендирање на Парламентот со ќотек и исфрлање на опозициските пратеници од пленарната сала од страна на цивилни полицајци повикани од претседателот на Собарнието Трајко Вељаноски, а по претходно подготвено сценарио на државниот врв. Пред тоа бевме сведоци на насилно полициско замолчување на слободата на информирање и отстранување на новинарите од своите работни места во Парламентот. Вакво нешто не се случило во 68 годишното постоење на македонското Собрание, ни во двата општествени системи. Грубата, режимска и партиска злоупотреба на власта е само поради жешка парламентарна расправа како да се трошат парите на граѓаните вообичаена во светот, што на Владата очигледно многу и пречи кога наближуваат избори. Угоре високо зошто не се наѕира излезот од длабоката политичка и економска криза, од блокираните евроатлански интеграции и од безнадежноста во која западна Македонија.

Опозицијата по првичните реакции на бојкот на парламентот и на изборите испорача нови барања за надминување на состојбите. Социјалдемократите имаат невообичаено за вакви прилики цела листа на барања кои ниту се добро обмислени, ниту кореспондираат со ситуацијата, а некои се сосема излишни. Единствено барање кое во овој момент е вистинска понуда и до власта и до граѓаните се фер и демократски избори и тоа редовни локални и вонредни парламентарни избори. За ова има една голема и незаобиколива причина: целосно се загрозени подолг период демократијата, човековите права и слободи, независноста на медиумите и правото на информирање на јавноста со кршење на Уставот и законите. Парламентот, владата, премиерот и претседателот на државата се директни причинители на загрозата на демократските процеси во државата која по седумгодишно владеење на оваа власт се на најниско ниво по 21 година самостојност и независност на Република Македонија. Според сите релевантни светски асоцијации кои ги истражуваат нарушувањата на човековите права и медиумски слободи Македонија е рангирана на дното во групата земји со загрозени слободи заедно со диктатурите и тврдите режими. Повеќе показатели недвосмислено кажуваат дека демократијата е под нивото и на последните години од еднопартискиот систем во Социјалистичка Република Македонија. По суспендирањето на Парламентот со полицискиот упад и насилно отстранување на опозицијата од својот дом и по кршењето на Уставот и угушувањето на комуникацијата со јавноста која не е под директна контрола на власта, нема друго решение освен локални и парламентарани избори со цврста меѓународна гаранција дека ќе се изведат според европските стандарди. Со претходни отстранувања на сите неправилности во изборната постапка и со детално набљудување на изборите на самиот ден. Работа на опозицијата е колку ќе ја мотивира масовноста. Навистина помал број медиуми и новинари, но се повеќе независни интелектуалци, творци, стопанственици, мислечки луѓе, невладини организации се присутни со свои критички опсервации во јавноста и на социјалните мрежи, интернетот што отвара мегдан за масовно изјаснување на јавноста на избори. Ако граѓаните при фер одржани локални и парламентарани избори ја потврдат својата определба кон вакво владеење, тогаш, колку и да е мачна таа реалност треба да биде прифатена како волја на мнозинството во еден период на долгиот процес на зреење на македонската демократија и политичка култура.

Сегашните предлози на СДСМ за смени во Владата на министрите за правда, за внатрешни работи, за финансии и на директорот на МРТВ се депласирани по барањето на локални и вонредни парламентарни избори. Подготвеноста на Бранко Црвенковски за преговори со власта во врска со техничка влада, за смени на министри и именување на нови министри, директори на јавниот сервис МРТВ се парадни и служат за ублажување на напуштањето на безусловниот бојкот на локалните избори и на парламентот. Повеќе ме изненади потребата на Никола Груевски од три дена за да им одговори на барањата на СДСМ и Бранко Црвенковс��и. Претпоставувам дека тоа е поради посетата на Метју Нимиц пред кој по грчката лажна кооперативност за зеднички прифатливо решение треба да се врати со иста мерка, а притоа да не се посомневаат следбениците и гласачите дека има некакава помисла за компромис околу Уставното име на Република Македонија. Веќе се провлекува наводно подготвеноста од наша страна за промена на името во Северна Република Македонија или Горна Република Македонија, само таму каде што е во употреба БЈРМ, што веднаш за Грците е неприфатливо. Но самата помисла дури и од тактички причини за било каква промена на уставното име внесува конфузија и вознемиреност кај патриотите.

Јасно дека во сабота одговорот на ВМРО ДПМНЕ и на Никола Груевски ќе биде жесток во стилот опозицијата продолжува да сее хаос и работи на дестабилизација на државата. А, не би било големо изнанадување да уследи пред тоа, или после тоа некое спектакуларно апсење на некој од државните непријатели што деновиве шпекулативно се шири низ социјалните мрежи. Средбата на власта и опозицијата на Никола Груевски и Бранко Црвенковски, што се предлага од СДСМ беше незамислива ни пред 24 декември. По црниот понеделник таква средба на ракување и разговор на заедничка маса станува неможна дури и кога политичките лидери навистина би сакале да разговараат во еден културен и цивилизациски амбиент . Тоа веќе носи негативни поени пред сопственото гласачко тело кое нивните водачи го запалија до точка на вриење и меѓусебна омраза. Најголем губитник во сето ова се разбира е Република Македонија и нејзините граѓани. И конечно што ќе биде, како ќе тече разврската на длабоката политичка и економска криза во која тонеме се подлабоко. Според демократскиот капацитет на власта и нејзиниот мачоизам работите ќе се сведат на тепаниот тепан...... Нема прифаќање на ниедно барање на опозицијата. Ќе има само локални избори, многу позајмени пари во буџетот во рана пролет и многу безумие до редовните парламентарни избори. Власта не е многу загрижена дали опозицијата ќе учестува на изборите или не. Тие веќе навикнаа сами да владеат во сите сфери од политичкиот, општествениот, деловниот, културниот, научниот, спортскиот живот во државата. Предлагам ВМРО- ДПМНЕ со својот декор ДУИ без избори да се остават намира сами да владеат со државата колку што сакаат. Секое мешање однадвор е непотребно и вознемирувачко. Нема ништо да загубиме. Ем ќе заштедиме пари за непотребни избори, ем од ова не може да биде полошо.

Кликнете ОВДЕ за повеќе колумни од авторот