Заглушувачки молк на Груевски

Груевски присуствуваше на повеќето настани по повод Денот на независноста, но се воздржа од коментари за релациите со ДУИ

Наум Котевски


Македонија помпезно прослави 21 година од својата независност со голема веселба на Арената „Филип Втори“, во организација на триото „Тавитјан“ и балканските изведувачи. И наместо таа да биде општонародна и цивилизациски модерна, уште на стартот се претвори во македонска етно- прослава. А, тоа сигурно не е темелот врз кој веќе требаше да биде изградена земјава.

Свирежите упатени кон албанските пејачи, кои беа дел од увертирата на догонајавуваниот спектакл, се доказот дека предрасудите, силно стимулирани од потезите на политичките елити, и по две декади имаат сигурен дом во несигурниот политички амбиент, во кој се' уште не постои сигурна претстава за тоа каква земја сакаме. Тие, впрочем, ги затнаа суптилните звуци од кавалот на Гоце Димовски од „Синтезис“, но истовремено беа одличен ветар во грб за Есма Реџепова, која се појави како генерал на некоја ослободителна војска, во циркуска креација со знамето од Кутлеш.

А, претседателот Ѓорге Иванов, само час пред тоа на Свечената академија во МОБ, каде што присуствуваше министерот за економија Ваљон Сарачини, но немаше ниту еден лидер од албанските партии, рече дека „каква Македонија ќе создадеме, таква ќе ја имаме“.

„Тоа е наша одговорност. Одговорност од секој поединец, без разлика на неговата етничка, религиозна или која било припадност. Одговорност од секоја заедница, од секоја политичка партија. Одговорност од секоја институција, почнувајќи од мене како претседател, од власта, опозицијата, судството, администрацијата, медиумите, цивилното општество“, потенцираше Иванов.

Завчерашните свирежи, од устата како злоупотребен народен инструмент, во нецивилизациски цели (како и подоцнежното крадење на македонски знамиња во општина Чаир), се практично силен аплауз за моментното однесување на владејачката коалиција. За ВМРО-ДПМНЕ и ДУИ кои последниов месец искрено се заложија за реактивирање на националните хистерии. Таква е, за жал, сликата за државничката одговорност за која зборува Иванов.

Во вакви моменти кога државата слави годишнина од постоењето, народот сигурно очекува обраќање од премиерот Никола Груевски, како што, да речеме, беше лани кога во својот долг говор на плоштадот повика на обединување. Но, Груевски сега одлучи да молчи и за иднината, но и за сегашните проблеми.

Сепак, директорот на центарот за комуникации на ВМРО-ДПМНЕ Илија Димовски, кој токму со Груевски и министерот за здравство Никола Тодоров вчера го посети штандот на партијата на улица „Македонија“, каде што се собираат идеи од граѓаните поврзани со подготовката на програмите за локалните избори, се обиде да објасни дека преку разговори со коалицискиот партнер ќе се намалува еднонационалниот такт, кој завчера одекна посилно од седумосминскиот од тапаните на Тавитјановци.

„Институциите функционираат во полна смисла, парламентот функционира во полна смисла, разликите кои постојат во однос на одредени политички прашања се исто така понатаму актуелни, ќе видиме низ разговори, контактите постојат, ќе видиме во следниот период како ќе се развиваат работите“, рече Димовски.

На прашањето кој го блокираше Законот за бранителите во Собранието, Димовски додаде: „Носењето на законот не е блокирано. ДУИ користи со деловник овозможени права во расправата, а ние и понатаму стоиме на ставот дека тој закон е позитивен и македонскиот парламент треба да го донесе. Ние секојдневно се гледаме со колегите на работа, тековно разговараме, за различни прашања, значи заедно работиме во исти институции во исти канцеларии“, посочува Димовски. И во право е. Факт е дека во парламентот сите си се гледаат. Дури и си се шегуваат. Но, штета е што саботниот концерт покажа дека народот не сака да се види, или се гледа под едно око. И дека никако не успеваме да се ослободиме од етничките протези во главата, како што, да речеме, се ослободи од оние на нозете Том Хенкс во „Форест Гамп“.