Почна одбројувањето за визите



Гералд Кнаус предупредува дека е можно веќе летово македонските граѓани повторно да се редат за визи пред западните амбасади

Слободанка Јовановска

Гералд Кнаус од Европската иницијатива за стабилност (ЕСИ) вчера од празничната еуфорија не' врати во мрачната реалност. Во извештај од триесетина страници тој ги предупреди Македонците, Србите и другите граѓани во регионот, кои три години ги користат предностите на безвизниот режим, дека може да им се случи веќе од летово повторно да стојат во редици пред европските амбасади.

„Ризикот овие земји да се соочат со клаузулата за суспензија на безвизниот режим, штом ќе биде прифатена, е реална и се' поголема. ЕК е веќе под енормен притисок од мнозинството земји членки, а со изборите во Германија во септември годинава, повиците да се одговори на проблемот со балканските азиланти само ќе стане погласен. Веќе летово граѓаните на Западниот Балкан може повторно да се редат пред западните амбасади за да аплицираат за виза“, предупредува Кнаус во извештајот објавен деновиве.

Причина за запалениот црвен аларм е очекувањето т.н. заштитна клаузула - која ќе отвори пат за суспензија на безвизниот режим на шест, а потоа уште на шест месеци, што пак, ќе резултира со враќање на одредена земја на „црната шенген-листа“ - да биде усвоена многу бргу, наредните два или три месеци.

Според ЕСИ, веднаш потоа една или повеќе земји кои се соочени со значаен пораст на барања за азил од Македонија или другите земји ќе можат да побараат суспензија на безвизниот режим, нешто за што ЕК ќе мора да реши најмногу за три месеци, одлука што ќе мора да ја поддржат земјите членки само со просто мнозинство, а не со консензус. Оваа, како што ја нарекува ЕСИ, драконска мерка ќе биде огромно враќање назад на Брисел во однос на регионот и на визната политика и ќе има негативен ефект на идните одлуки за либерализација на визите. Бидејќи сите мерки што ги презедоа земјите од регионот не дадоа резултати, туку напротив, бројот на азилантите достигна нови рекордни височини, ЕСИ ги повикува Брисел и земјите членки да го преиспитаат и својот дел од вината за тоа.

Според податоците на ЕСИ, само до октомври 2012 година бројот на барателите на азил од Балканот во земјите членки на ЕУ пораснал на 33.000, наспроти регистрираните 26.000 целата претходна година. На листата на земји од кои доаѓале најмногу азиланти во ЕУ, само нашите се на белата шенген-листа, т.е. немаат визи. На врвот е Србија со речиси двојно повеќе баратели на азил од Македонија, што овие две земји ги прави најквалификувани за суспензија на безвизниот режим. Она што ги збеснува Европејците е што само два отсто од барателите од регионот навистина добиле азил, наспроти 21 отсто од другите земји, што само ги зацврстува нивните аргументи дека масовно се злоупотребува нивниот систем за азил. Најкуриозитетен е притоа случајот со Луксембург, кој во однос на бројот на жителите има 30 пати повеќе барања за азил отколку Германија, иако во бројки таа е на врвот на листата на загрозени земји. Откако Уставниот суд на Германија наложи помошта за семејствата што бараат азил од 120 да се зголеми на 420 евра месечно, покрај сите други привилегии, нивниот број драстично се зголемил.

Затоа ЕСИ бара од Брисел да ја стегне јамката околу азилантите, т.е. да ги прогласи земјите од регионот како земји со безбедно потекло и, како клучно, да наложи кратење на постапката од три до осум месеци, колку што е сега во некои членки на ЕУ, на само три и пол недели. Иако сите земји членки на ЕУ се обврзани на азилантите да им обезбедат сместување, храна, облека, дневници, медицинска помош и настава за децата, на удар на азилантите се само оние во кои процедурата сега е премногу долга, како Германија, Белгија, Шведска и Луксембург. „Проблемот не е недостиг од информации за безвизниот режим, туку обратно, многуте информации за бенефициите за барателите на азил“, предупредува ЕСИ, додавајќи дека наспроти овие четири загрозени земји, оние кои спроведоа специјални брзи постапки за разгледување на барањата - сега имаат намалување на барањата место пораст. Швајцарија, како драстичен пример, која не е дел од ЕУ но се соочи со истиот проблем, азилантските барања ги решава за 48 часа, а барателите имаат пет дена откако ќе ја добијат одлуката да ја напуштат земјата.

Ако се усвои ова укажување на ЕСИ, нашите баратели на азил наскоро ќе потрошат повеќе време и пари за пат до европските земји отколку што ќе можат да го наплатат тоа во бенефиции. Ако не, не ни бегаат редиците пред амбасадите.