Мислења

Фризерска камуфлажа на Владата

Петар Муличковски

Во понудените предлози недостига решение од технички, технолошки и функционален градежен аспект

Она што можев да го видам на телевизија и во неколку дневни весници на конкурсот на Владата за промена на фасадата на зградата, главно се прикажани фасадите на пристигнатите пет трудови.

На прв поглед, без да влегувам во суштината на проблемот, тие претставуваат помодна фризерска ревија од камуфлажи, обланди и шминки преку кои се настојува да се скријат и да се обезвреднат позитивните архитектонски и урбанистички признати и потврдени елементи на објектот, кој се претставува со супра-постмодерната фасада, што во времето на неговата градба имаше забележителен архитектонски дизајнерски израз. Тоа е постмодерен конструктивизам со апликации на постмодерната архитектура, која одлично ја има дефинирано познатиот светски експерт и критичар за архитектура Вентури, кој вели: „историцизмот е основен белег на новиот симболизам, а вториот носител на симболизмот во архитектурата е орнаменталниот украс“, а тие се и основен и карактеристичен белег на постојната зграда на Владата на Македонија. По која констатација објектот претставува архитектонски градежен објект со автентичен стил во современата светска архитектура и не треба да се менува и не треба да биде цел на нејзино негирање обезвреднување и уништување, па макар тоа било од привремената идеолошка определба како присилниот проект „Скопје 2014“, кој Владата настојува да го реализира на несоодветен - историски македонизам.

Во понудените предлози недостига предлог-решение од професионален технички, технолошки и функционален градежен аспект. Според тоа, ваквата вредност од интерес на Македонија не треба да биде објект на оценување, па било тоа од една привремена идеолошка опција.

Наместо објектот да се вреднува од аспект на дел од културно, архитектонско и урбанистичко творештво како споменик од македонското културно и историско наследство - како вредност од национален интерес за кое дело авторот има ��обиено многубројни признанија и награди од дома, од поранешната југословенска држава и од светската интернационална асоцијација и академија, се' до највисоката интернационална награда за литература од областа на архитектурата лауреат со сребрен медал и почесна диплома поради кое многу познати професионални организации и критичари авторот на проектот го сметаат како најголем архитект на Македонија и на Балканот.

Затоа е потребно да се каже и да се објасни проблемот за кој треба да се изјаснат и тоа: дали е доволно за граѓаните да се запознаат само со фасадите на пристигнатите трудови кои треба тие да го решат проблемот со кој се соочени вработените - дека имало некои недостатоци кои треба да се поправат и санираат, или е во прашање „нешто друго“?

Но, исто така, да се запознаат и со општите вредности на објектот од архитектонско-урбанистички аспект кои може да ги обезвреднат потврдените добиени признанија, награди за неговата вредност кои можат да го револтираат јавното мислење дека Владата има направено професионална неправда кон авторот на објектот.

(Архитектот Петар Муличковски е автор на зградата на Владата, на која сега треба да и' се менува фасадата)