Мислења

Што ќе беше ако му се случеше ова на ДУИ?

Ѓорѓи Спасов

Со настаните во Собранието Груевски му помогна на Црвенковски да ја зацврсти својата позиција. Но, никој нема да и' прости на опозицијата ако преку бојкот на изборите, ги стави граѓаните целосно под контрола на ваква власт

Замислете она што им се случуваше на пратениците од опозицијата во Собранието да им се случеше на пратениците од ДУИ. Замислете да гледавме како специјалните сили на полицијата наречени „собраниско обезбедување“ го влечат и клоцаат по подот додека го исфрлаат надвор командантот на ОНА, Али Ахмети. Замислете како на Теута Арифи, да кажеме со скршена нога, и' пристапуваат четворица силни момци и како со крпа го бришат собранискиот под со неа. Замислете, бремената Ермира Мехмети од седиштето во парламентарните клупи да биде влечена врескајќи за помош со цел да биде исфрлена од собраниската сала. И замислете, Талат Џафери, кој би сакал да им помогне на Теута и Ермира, да беше кренат на клоци и да му беше искината облеката додека го изнесуваат од Собранието. Што ќе се случеше?

Командантот Али Ахмети и борците за човекови права ќе објавеа дека повторно е формирана Ослободителната армија на Албанците. Ќе беа веќе гранатирани неколку полициски станици и можеби убиени неколку полицајци. Ќе беше објавено дека Македонија влегува во опасна фаза од проширување на конфликтот. А меѓународната заедница наместо да дава соопштенија во стилот „ги молиме глувците и слоновите во македонското Собраните да не се газат меѓу себе“, ќе побараа итно формирање широка коалиција и започнување преговори за промена на Уставот и за национално помирување. Ќе ни беше објаснето дека Уставот и законите мора да се менуваат, бидејќи премиерот објаснил дека се' се случувало според Уставот и законот, а дека полицијата при тепањето на опозициските пратеници не ги надминала овластувањата добиени од премиерот Груевски, бидејќи досега никој не поднел приговор до нејзината комисија за внатрешна контрола. Многу тешко би било да се поверува дека по таква епизода Груевски би останал уште долго на власт и дека Македонија може да се надева на уште попозитивен извештај од ЕУ по добивањето на „најпозитивниот“ за напредокот во развојот на демократијата.

Но, не се случи тоа. Не беше тепана и влечена Теута по подот на собраниската сала од специјалците, туку Радмила Шеќеринска, поранешна вицепремиерка, потпретседателка на Социјалистичката интернационала, шефица на изборните мисии на ОБСЕ во неколку земји. Не беше тепана бремената Ермира Мехмети, туку бремената Маринела Тушева, која не ја блокираше говорницата, туку од собраниските клупи „неовластено“ го снимаше настанот додека нејзините колеги од власта удобно седеа на своите места, ја снимаа глетката за своите албуми за спомен, аплаудираа и воскликнува од радост при секој удар на специјалците. Не беше тепан Али Ахмети, ниту му беше искината облеката на Талал Џафери, туку беа тепани некои Сугаревски, Марјанчо Николов, Миле Андонов и други и тоа прописно, според Уставот и според законот.

Стана јасно дека тоа што не смее да им се направи на пратениците Албанци може во секое време да им се прави на пратениците Македонци од опозицијата. Ако му беше направено такво нешто на кој било Албанец во Собранието, тоа ќе беше чин на етничка дискриминација и ќе водеше кон меѓуетнички конфликт и војна, а премиерот Груевски ќе беше обвинет од Албанците дека се однесува како Слободан Милошевиќ. Но, политичката дискриминација е дозволена. Неа ја одобрува лично и борецот за човекови права Али Ахмети, чии пратеници мирно го следеа чинот на бруталното исфрлање од салата на опозициските пратеници. Тоа за нив беше веројатно „војна в�� туѓиот двор“ и затоа ДУИ излезе со апел до тепаните од опозицијата и опозицискиот „Сојуз за иднината“ да ги „спуштеле тензиите“. Или, ДУИ бара од опозицијата да не му прави проблеми на мнозинството на Груевски како досега.

Што се случуваше навистина тој ден во Македонија стана јасно од една изјава на жена која беше во првите редови меѓу оние што Владата ги повика да протестираат против опозицијата. На прашањето зошто протестира, таа убедена дека се' уште е на власт Црвенковски, рече: „Барам да падне Владата и да победи ВМРО“. Груевски преку својата интензивна кампања за насочување на гневот на толпите кон Црвенковски и опозицијата за се' што се случува во изминатите седум години, додека тој е на власт, успеа вистина да убеди голем дел од населението дека формално тој е претседател на Владата, но Црвенковски ја има сета власт во земјата. Веројатно и самиот убеден во тоа, Груевски веднаш по настаните и' се обрати на нацијата и соопшти дека „на Црвенковски му се случил народ“. Можеби ќе беше добро неговите соработници да го информираа дека оваа фраза ја користеше само Слободан Милошевиќ кога преку организирање толпи ги менуваше раководствата на Црна Гора, Војводина и Косово.

Но, факт е дека Црвенковски не е на власт во Македонија. Тој не е ниту пратеник во Собранието на Македонија и сета негова власт се сведува на раководење со една од опозициските партии. Бидејќи на Груевски му пречи кој било центар на моќта надвор од неговиот, тој смета дека проблемот со опозицијата во земјата ќе го реши ако на Црвенковски му се случи народ. Затоа се организираат протести пред седиштата на СДСМ, опозицијата е обвинета дека е вовлечена во сценарио за создавање хаос во земјата, чија цел била Црвенковски да ја спасел својата политичка кариера и функцијата претседател на СДСМ. Оттука, Груевски, во стилот на еден политичар од време на Коминтерната, ги повикува „здравите сили“ во опозиција да се ослободат од својот Гадафи, кој бил „алтруист“, односно аутист и кој живеел во погрешно убедување дека него се' уште го поддржува народот. Немало, вели Груевски, во стилот на Ѓорге Иванов „кој да му каже на Црвенковски дека царот е мртов“, иако во приказната на Андерсон за „царевото ново руво“ пишува дека „нема кој на царот да му каже дека е гол“ бидејќи ако е мртов, бескорисно е што било да му се кажува.

Опозицијата по сите овие настани доби доволно причини за напуштање на Собранието и за стравувања дека дел од буџетските пари власта може да ги искористи за купување на социјалниот мир за одржување на илузијата за успешните економски реформи, па и за отворено корумпирање на дел од гласачкото тело. Опозицијата тврди дека на оваа Влада не може да и' се верува дека ќе организира фер и слободни избори и дека ако таа ги тепа пратениците, може уште полесно да го прави тоа со кандидатите за пратеници и за градоначалници.

Но, и да е тоа така, секоја власт во демократските земји може да биде сменета само на избори. Никој нема да и' забрани на опозицијата да бара одржување предвремени парламентарни избори и се' до денот на изборите, чинот на исфрлањето на опозициските пратеници од Собранието, да го нуди како доказ за карактерот на власта на Груевски. Никој нема да и' забрани да инсистира на правилото за изборни цели да не се користат државните фондови, ресурси и функции.

Но, никој нема да и' прости ако преку бојкот на изборите, судбината на населението ја стави целосно под контрола на ваква власт. Ако во живиот штит околу собраниската говорница застанеа и пратениците на ДПА и на НДП, тогаш Груевски веројатно малку ќе размислеше дали така ќе постапи. Затоа е добро во протестите и негодувањата да бидат вклучени и опозициските пратеници од ДПА и од НДП, бидејќи овој пат станува збор за политичка, а не за етничка дискриминација. Со неколкумина пратеници во Собранието, опозицијата би можела со заеднички сили да ја принудува власта да се занимава со нивни предлози и закони, со нивни амандмани и преку анкетни комисии да го држи овој случај отворен со сите снимки од насилството што и' стојат на располагање. Веќе голем дел од новинарите што беа исфрлени од галеријата опозицијата ги доби на своја страна. Со власта останаа само неколкумина кои на времето го поддржуваа Милошевиќ и кои можеби несвесно објавија дека „на Црвенковски му се случил народ“. Груевски и со овој чин му помогна на Црвенковски да ја зацврсти својата позиција.

(Авторот е универзитетски професор)

Наш став

Објавувањето колумни и мислења од надворешни автори е одраз на намерата на „Утрински весник“ да биде влијателен глас на заедницата. Но, напоменуваме дека не се согласуваме секогаш со ставовите што ги изнесуваат нашите колумнисти, особено кога станува збор за лични дисквалификации, етикетирања без основа и извртување на контексти со цел да се наштети на други личности од која било сфера. „Утрински“ се оградува од таквиот речник и конотации и ги смета за непримерни во јавната комуникација.