Поглед

Недостасува уште Бен Хур

Наум Котевски

Градските власти, дефинитивно, имаат натчовечка способност ментално да не' шетаат низ историјата. Последната ингениозна идеја во нашиот напатен Вардар, чии солзи не може да се видат од големото количество вода, покрај три жални врби да ��е „засадат“ и два сплава во форма на античките бродови галии, јасно кажува дека најзагрижените за метрополата не сакаат ништо да заборавиме од долгата и богата светска историја. Итро, од центарот на барокот, не' потсетија на битката кај Лепант (1571 година), која е една од најголемите поморски битки во кои галиите продолжиле да бидат користени како главна поморска сила.

Патем, симултано, ни кажаа дека бродовите кои се бореле во војните што ги воделе древна Персија, Грција, Картагина и Рим може може да бидат и угостителски објекти. Штом можело со нив успешно да се војува, може во нив успешно да се кркаат и колбаси. И тоа пред МЕПСО, а карши МНР - заштитени од струја и странски влијанија.

Филмот (во кој недостасува уште Бен Хур), кој ни се прикажува во време кога Стојанче Агелов од Достоинство замина во Сомалија да брка гусари за пари, е уште поинтересен кога се знае дека со нив 10 години ќе управува извесната фирма „Фаланга“. Тоа значи дека ако некогаш имавме една навивачка група што го носеше името на прочуената Александрова воена единица, а во поново доба доживеавме обединувачка фаланга, сега стануваме и временски сопатници на „Фаланга“ која е газда на егзотични меани.

Нашите претпоставки велат дека сопствениците ќе немаат проблем со гости. Причината е јасна - тука никогаш немало недостиг од гусари. И тоа не со едното, ами со двете затворени очи. Во таков мрак се наоѓа и опозицијата и граѓанскиот сектор, кои внимателно го слушаат Алан Форд како без иронија им вели: „Подобро е да испаднете будали отколку од воз“.