Moe ќоше

И Грците се Словени

Ерол Ризаов

Судејќи по тоа колку се задолжуваат, корумпираат, лажат и колку често одат на избори, Македонците и Грците се од исто потекло

По тоа колку многу се задолжуваат, колку крадат, мразат, лажат и лесно се корумпираат, колку се караат меѓу себе и колку често одат на избори Грците изгледа навистина се повеќе Јужни Словени отколку антички Елини или Македонци. Шегата настрана, има сериозни византолози кои ја застапуваат тезата дека денешните Грци се претопени во Словени и дека освен јазикот, веќе со векови го имаат изгубено континуитетот со античките предци. Нашата трагедија, пак, е во тоа што многу личиме на денешните Грци. Стануваме должни како Грците, митото, кавгата, омразата и лагата ни се национални спортови, а малку, малку, па одиме на избори. Судејќи по ова, Грците и Македонците имаат заедничко потекло. Повеќе ќе да е варварско отколку ариевско. И ако има некои оправдани сомнежи за словенството на Грците, сигурно нема ни грам дилема и за нивната целосна балканштина.

Ја гледам деновиве цела Европа како стана на нозе за своето дете, анфан терибл. Загрижено ги потсети Грците дека како горд и древен народ, како силна нација, ни случајно да не гласаат за леви и десни кловнови, туку за Андонис Самарас, европски ориентиран Елин кој најмногу мрази шовинизам, национализам и скопски варвари и се' што не е Грк по род. Истата таа Европа која со гнев ја пречека грчката фактура што им ја врачи Јоргос Папандреу која со години ја криеле неговите претходници дека повеќе трошеле отколку што заработувале, сега кога и на Европа и' зажеже под нозе, милно ги повикува наследниците на древните цивилизации, гордите Елини да останат во Европа и да го зачуваат еврото. „Вашите банкомати ви даваат евра само затоа што ние ги ставивме таму. Сепак, вие се' уште не' викате нацисти, што нам ни е смешно. Но, да бидеме начисто: ако на изборите победат партии кои сакаат да стават крај на мерките за штедење и реформите, кршејќи го секој договор, ние ќе престанеме да плаќаме. Договорот беше: вие ќе ја поправите вашата земја и во меѓувреме ние ќе ви помогнеме. Ако вие не го сакате ова повеќе, не го сакаме ни ние. Во ваши раце е одлуката. Вие имате избори, но немате опции. Ќе изберете ли многу болна логика и комплетна катастрофа зависи само од вас. И нам ни е страв дека тоа се' уште не го разбирате“, им напишаа во отвореното писмо Германците на Грците.

И кога сето тоа не беше доволно, излезе на најголемиот атински плоштад „Синтагма“ големиот демократ и Европеецот Самарас и го обвини својот најголем противник социјалистот Ципрас дека ќе го даде името Македонија на скопјаните. Дали ова не ви е познато и од нашето секојдневје. Две раце во огин ставам дека и кај нас на обичните комунални избори чија кампања е во полн ек, цела една година пред да се одржат, главната поента, главната битка пак ќе биде не гласајте за нив, тие ќе го дадат уставното име на државата.

Не знам дали Грците ги послушаа Германците и другите исплашени Европејци, или ги фати уплав социјалистите да не им ја продадат Македонија, но повеќето гласаа за Андонис Самарас. Меѓутоа, како ќе се разреши целата оваа грчка трагедија тешко е да прогнозираат и најголемите грчки познавачи на приликите иако Самарас победи, но не толку убедливо за да може да состави влада без големи компромиси. Во Грција како и сегде на Балканот компромис значи нестабилност и не кореспондира со менталитетот. Неодржлив е на подолг период.

Што се однесува до Македонија со овој избор на грчкиот владин тим со Самарас на чело, изгледите за решение за наметнатиот спор се рамни на нула. Ако двојката Караманлис – Груевски беше наречена инцидент на историјата без каква било можност за најмал исчекор и ако двоецот Груевски – Папандреу беше оквалификуван како мало куртуазно друштво за празни муабети, тогаш Груевски и Самарас е убиствена комбинација која не може ни по телефон да разговара за времето, а не за крупна работа како што е името на нашата држава. Но, во политиката е како во животот, никогаш не вели никогаш. Можат историските околности да ги предодредат токму овие двајца најтврди политичари да ги повлечат најтешките потези. Додека се јавуваат сите наши соседи со амбиции да бидат кумови на Република Македонија, кое име може, а кое не може да го носиме, Грците божем сакаат северна, Бугарите луто најавуваат вето за северна, Албанците ни да чујат за словенска, а Србите немаат ништо про��ив за вардарска. Само Македонците никој не ги прашува какво име сакаат. Бидејќи ваквата какафонија на подолг рок може да предизвика нестабилност во регионот, можно е големите сили да препознаат интерес и да го свртат листот и да создадат „историски околности“. Со евроамериканска асистенција, и Грците и Македонците ќе бидат принудени да најдат решение кое навистина е прифатливо за двете страни. Не заборавајте без арбитража на големите сили, никогаш ништо не е решено на Балканот.